- پیشگفتار 1
- اشاره 4
- اساتید سید مرتضی 5
- مختصری درباره کتاب المقنع فی الغیبه 11
- زمان و سبب تألیف کتاب 14
- اشاره 16
- اشاره 24
- دیدگاه سایر فرقه ها 25
- اشاره 34
- لزوم حفظ کردن اصول بحث 36
- تقدم اصول بر فروع 38
- فرع قبل از اصل هرگز 40
- اعتماد بزرگان بر این روش 41
- فرق بین دو روش 43
- اشاره 45
- برتری این روش در بحث غیبت 45
- تأکید بر حفظ سیر موضوعی بحث 46
- اشاره 75
- تکلیف غیر مقدور 76
- اشاره 83
- حد تأثیر غیبت بر نقش امام 86
- اشاره 86
- اشاره 92
- دیدن کارها توسط خود ایشان 93
- شهادت دادن شاهدان نزد حضرت 94
- اقرار در نزد امام 96
- اشاره 108
- جواب بر طبق روش مخالفین 108
«مقنع» را بعنوان مدرک آنها ذکر نفرموده است.اهتمام این بزرگان و اعتباری که برای ذکر مقاطع مهم و قسمتهای قابل توجّه کتاب «مقنع» در تألیفات خود قائل بوده اند، دلالت روشنی بر اذعان و اعتراف آنان به پیشگامی سید مرتضی در این راه، و اهمیت فرمایشات او در این مباحث دارد.
زمان و سبب تألیف کتاب
سید مرتضی (قدّس سرّه) در ابتدای این کتاب فرمود: «در مجلس وزیر سید - که خدا عمرش را به عزّت زیاد گرداند و بدخواهان و دشمنانش را خوار نماید - کلامی درباره غیبت امام زمان (علیه السلام) پیش آمد... این امر مرا بر آن داشت که سخنی مختصر آورم...»پس از چند سطر چنین نوشت: «من آنچه در این محضر گرامی - که خدایش مستدام بدارد - از پیشی گرفتن بر معانی بدیع و... دیده ام».درباره اینکه مراد از این «وزیر سید» کیست و کدامین محضر، مورد نظر مرحوم سید مرتضی بوده است در کتاب شریف «الذریعه» آمده است: «... استاد ما شیخ نوری فرمود: سید مرتضی این مقدمه را خطاب به وزیر مغربی عصر خویش نوشته است».مرحوم علامه شیخ «آقا بزرگ طهرانی» سپس ادامه می دهد: «و آن وزیر مغربی، شخصی بنام ابو الحسن علی بن الحسین بن علی بن هارون بن عبدالعزیز أراجنی بوده است، چنانکه از کتاب رجال نجاشی در ضمن