شیعه‌شناسی صفحه 141

ص:150

1- تحریر الوسیله امام خمینی، نجف مطبعه الاداب، 1390 ه . ، ج 1، ص 89-90.

2- صحیح مسلم، ج 5، ص 215-216، کتاب صلاة‌المسافرین، باب الجمع بین الصلاتین فی الحضر، حدیث 705، 49، 50، 51، 54 و 57.

3- محتضر منهاج‌السنه، ص 70.

4- سوره طلاق: آیه 2.

5- الاحوال الشخصیه، ابوزهره، ص 365.

واقع است اما می‌توان مشترکاتی میان فقه یهود یا فقه مذاهب اسلامی شیعه و سنی یافت که دلیل بر این نیست که مذاهب اسلامی از فقه یهود گرفته شده است بلکه دلیل بر اینست که اصل شریعت نوح، ابراهیم، موسی و عیسی، محمد (سلام‌اللّه علیهم) یکی است.

چنانکه قرآن می‌فرماید:

شَرَعَ لکم مِن الدّین ما وَصّی به نوحا و الذی اَوْحَینا الیک و ما وصینا بِه ابراهیم و موسی و عیسی. (1)

(آیینی را برای شما شریعت قرار داد که به نوح توصیه کرده بود، و آنچه را بر تو وحی فرستادیم و به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش کردیم) .

جای تعجب است که اکثر فقهای اهل سنت مانند جمهور فقهای حنفی و مالکی و بعضی از شافعیان و در روایت راجحی از احمد که ابن تیمیه پیرو آنست، شرایع پیشین از جمله شریعت یهود را در صورت عدم نسخ برای مسلمانان حجت می‌دانند، و اتفاقا شیعه و بیشتر شافعیان شریعت پیشین را حجت نمی‌دانند. (2)

بنابراین اگر بنا باشد تشابه برخی از احکام فقهی مذاهب را با فقه یهود، دلیل بر نشأت گرفتن آن مذهب از یهود بدانیم، مذاهب غیر شیعه و شافعی، اولویت دارند.

بعضی از حماقت‌هایی که به شیعه نسبت می‌دهند

و باز هم ابن تیمیه با استفاده از شایعات انتشار یافته توسط دشمنان شیعه، در بخشی از کتاب «منهاج السنه» حماقت‌هایی را به شیعه نسبت می‌دهد و متأسفانه امروزه نویسندگان افراطی وهابی همین شایعات را در کتاب‌های جدید خود نقل می‌کنند، بی‌آنکه کوچکترین تحقیقی در مورد آنها به عمل آورند به عنوان نمونه می‌نویسد:

1ـ بعضی از ایشان توت شامی نمی‌خورند، در حالی که بسی بدیهی است که پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم و یارانش از پنیری که در سرزمین‌های کفار درست می‌شد می‌خوردند. (3)

* در هیچیک از کتب فقهی شیعه راجع به توت شامی چیزی نیامده، شاید عده‌ای توت شامی را دوست نداشتند و نمی‌خوردند.

2ـ از استعمال کلمه عشره = ده و یا انجام کاری که متضمن ده باشد و حتی از ساختن