سلسله مباحث امامت و مهدویت جلد 3 صفحه 26

و امّا آیه: «لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلّهِ»[24] که دلالتش بر غلبه اسلام واضح است.

و مؤید مستفاد از این آیات است روایاتی که در این خصوص از حضرت رسول صلی الله علیه و آله منقول است، مثل:

«لَیَدْخُلَنَّ هذَا الدّینُ عَلی ما دَخَلَ عَلَیْهِ اللَّیْلُ»؛

«البته این دین در هر کجا که شب داخل شده باشد، داخل می‌شود».

و شاید نکته اینکه فرمود: «عَلی مَا دَخَلَ عَلَیْهِ اللَّیْلُ» و نفرمود: «عَلی ما دَخَلَ عَلَیْهِ الْیَوْمُ أَوِ الشَّمْسُ»، تشبیه دین به آفتاب باشد؛ همان‌طور که روز آفتاب در هر کجا که شب رفته باشد، وارد می‌شود، خورشید عالمتاب اسلام نیز، به تمام اماکن پرتوافکن خواهد شد و تاریکی کفر و شرک و ضلالت را نابود خواهد ساخت، همان طور که آفتاب، تاریکی شب را از میان می‌برد.

2- اجماع مسلمین

اگر مقصود از اجماع و اتفاق، شیعه باشد که محتاج به ذکر نیست و همه می‌دانند یکی از ضروریات مذهب امامیه، ظهور قائم آل محمّد فرزند امام حسن عسکری علیه السلام است. و اگر مقصود اتفاق عامّه مسلمین (از شیعه و سنی) باشد، برای اثبات آن، عبارت یکی از متتبع‌ترین علمای اهل سنّت، علّامه معتزله ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه 25]، کافی است که می‌گوید:

«قَدْ وَقَعَ اتّفاقُ الْفَرِیقَیْنِ مِنَ الْمُسْلِمِینَ أَجْمَعِینَ عَلی أَنَّ الدُّنْیا وَالتَّکْلِیفَ لا یَنْقَضِی إِلّا عَلَیْهِ»؛

«اتّفاق سنّی و شیعه بر این است که دنیا و تکلیف، منقضی و تمام نشود