سلسله مباحث امامت و مهدویت جلد 4 صفحه 211

ص: 228

به وسیله او، زمین را بعد از مرگش احیا می‌کند و دین حق را ظاهر می‌نماید، ولو اینکه مشرکان از این اظهار دین، ناخرسند باشند. برای او غیبتی است که عدّه‌ای روی گردان می‌شوند، ولی عدّه‌ای دیگر دیندار باقی می‌مانند و مورد اذیت قرار می‌گیرند و به آن‌ها گفته می‌شود:

مَتَی هذا الْوَعْدُ إِن کُنتُمْ صادِقِینَ [273] «چه وقت است آن وعده اگر راست می‌گویید؟»؛

و اما کسانی که در زمان غیبت او، بر اذیت و تکذیب مخالفان صبر کنند، این صبر به منزله جهاد با شمشیر در کنار رسول خداوند صلی الله علیه و آله است».[274]

امام زمان علیه السلام از نوادگان امام سجاد علیه السلام

1. امام صادق علیه السلام فرمود: دختر علی بن ابی‌طالب علیه السلام هنگامی که متوجه کار پسر برادرش، علی بن الحسین علیه السلام شد که خود را در عبادت به زحمت می‌اندازد، جابر بن عبداللَّه انصاری را خواست و به او گفت: «ای صحابی رسول خدا! ما بر شما حقی داریم و از حقوق ما بر شما این است که هرگاه مشاهده کردید که یکی از ما خود را به سختی و هلاکت می‌اندازد، بر شما لازم است که او را متذکر شوید و او رادعوت به آرامش کنید و علی بن الحسین علیه السلام که جانشین پدرش می‌باشد، به علّت اینکه در عبادت به خود سخت گرفته، بینی‌اش زخم شده و پیشانی و زانوان او پینه بسته است».

جابر آمد و به درب خانه علی بن الحسین علیه السلام رفت و در کنار درب خانه محمّد باقر علیه السلام عدّه‌ای از جوانان بنی هاشم را دید که آنجا جمع شده بودند. جابر به او نگاه