سلسله مباحث امامت و مهدویت جلد 4 صفحه 233

ص: 250

کجاست. او در مراسم مردم حاضر می‌شود و او آن‌ها را می‌بیند، ولی مردم، او را نمی‌بینند».[308] 5. امام علی علیه السلام فرمود: «مهدی علیه السلام دو غیبت دارد که یکی از آن‌ها آن‌قدر طولانی می‌شود که بعضی از آن‌ها می‌گویند، او مرده است و هیچ کس از مکان ایشان مطلع نمی‌شود».[309]

غیبت طولانی و ظهور با اجازه خداوند

1. سعده گفت: در نزد امام جعفر صادق علیه السلام بودیم که پیرمردی قد خمیده که به عصایش تکیه داده بود، وارد شد و به امام علیه السلام سلام کرد، جواب شنید و گفت: «ای فرزند رسول خدا! دست خویش را به من بده تا ببوسم». امام دست خویش را جلو آورد و او دست امام را بوسید و گریه کرد. امام علیه السلام فرمود: «چه چیز تو را به گریه درآورده است؟»

گفت: «فدایت شوم، ای فرزند رسول خدا! صد سال است که منتظر قائم شما هستم. با خود می‌گفتم این ماه می‌آید، این سال می‌آید تا اینکه سنّم بالا رفت و استخوان‌هایم سست شد و مرگم نزدیک گردید و درباره شما چیزهایی می‌بینم که دوست ندارم. می‌بینم شما را می‌کشند و دشمن شما را می‌بینم که قدرتمند شده و بر امور مسلمین مسلط گشته است. پس چگونه گریه نکنم؟»

امام صادق علیه السلام نیز گریست و سپس فرمود: «ای پیرمرد! اگر تا زمان ظهور قائم علیه السلام عمر کردی، پس با ما در درجات عالیه خواهی بود و اگر مرگ تو فرا رسید، در روز قیامت با ثقل پیامبر صلی الله علیه و آله خواهی بود و ثقل پیامبر صلی الله علیه و آله ما هستیم که ایشان فرموده: «دو چیز سنگین در میان شما باقی می‌گذارم تا گمراه نشوید، کتاب خدا