سلسله مباحث امامت و مهدویت جلد 4 صفحه 336

ص: 359

الصّابِرِینَ [486] «به چیزی از ترس و گرسنگی و کمبود اموال و جان‌ها محصولات و صابرین را بشارت ده».

فرمود: شما را به چیزی از ترس از پادشاهان بنی فلان در آخر سلطنتشان و گرسنگی به وسیله بالا رفتن قیمت‌ها و در کمبود اموال به وسیله فاسد شدن تجارت‌ها و کمی برکت و در مورد کمبود جان‌ها به وسیله مرگ زودرس و کمبود محصولات به وسیله کمی محصول که از زراعت به دست می‌آید، می‌آزماییم.

بشارت به صابران آن زمان، تعجیل قیام قائم علیه السلام است». سپس به من فرمود: «ای محمّد! این تأویل این آیه است، خدای متعال می‌گوید:

وَما یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ [487] «تأویل آن را جز خداوند و راسخین و مستحکمین در علم نمی‌دانند».[488] 5. عبداللَّه بن عجلان می‌گوید: نزد امام صادق علیه السلام از قیام قائم علیه السلام صحبت شد.

به ایشان گفتم: «چگونه ما آن را بدانیم؟» فرمود: «صبح می‌شود و زیر سر یکی از شما کتابی است که بر آن نوشته شده:

طاعَةٌ مَعْرُوفَةٌ؛[489] «فرمانبرداری نیک».[490] 6. امام باقر علیه السلام فرمود: «دو نشانه قبل از ظهور است: گرفتن ماه پنج بار، و گرفتن