پرتوی از امامت در قرآن و سنت و پاسخ به یک شبهه مهم شبکه وهابی کلمه آیا حضرت علی علیه السلام فرموده من امام، هستم؟! صفحه 166

است.(1)

وقتی آیه 60 سوره اسراء بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شد و حضرت در عالم رویا و مکاشفه بنی امیه را همانند بوزینه ها و میمون ها دید که منبر و محراب او را مورد تاخت و تاز قرار داده اند، دیگر حضرتش مسرور و خوش حال دیده نشد. آیا چنین حکام و سلاطین اولی الامر هستند که بفرموده قرآن، طاعت آنان واجب است؟ آیا این ها نعوذ بالله امام زمان هستند که عدم معرفت به آنان انسان را با مرگ جاهلیت از دنیا می رود.(2)

اثبات امام زمان از حدیث نجم

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: « النجوم امان لاهل السماء فاذا ذهبت النجوم ذهب اهل السماء و اهل بیتی امان لاهل الارض فاذا ذهب اهل بیتی ذهب الارض »؛ ستارگان، امان و امنیت برای اهل آسمان ها هستند. اگر زائل بشوند، اهل آسمان نابود می شوند و اهل بیت من، امان برای اهل زمین هستند. اگر از بین بروند، اهل زمین از بین می رود.(3) خود اهل سنت نقل کرده اند: «المهدی منا اهل البیت»؛ مهدی از ما اهل بیت است.(4) پس اگر حدیث

1- ابن حجر هیثمی، صواعق المحرقه، ص 181، باب 11؛ محمد بن عبدالرووف بن تاج العارفین مناوی، فیض القدیر، ج 2، ص 76، حدیث 1326؛ محمد بن موسی دمیری، حیاه الحیوان، ج 2 ، ص 422، علی بن حسام الدین متقی، کنزالعمال، ج 11، ص 169، حدیث 31074.
2- محمد بن احمد قرطبی، جامع الاحکام القرآن، ج 10، ص 283.
3- محمد بن یزید ابن ماجه، سنن ابن ماجه، ج 2، ص 1367؛ محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج 4، ص 557.
4- محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج 3، ص 149؛ ابن حجر هیثمی، صواعق المحرقه، ص 140؛ علی بن حسام الدین متقی، کنزالعمال، ج 6، ص 116؛ علی بن ابوبکر هیثمی، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، ج ،9 ص 174؛ مناوی، فیض القدیر، ج 6، ص 297؛  احمد بن عبدالله طبری، ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی، ص 17.