پرتوی از امامت در قرآن و سنت و پاسخ به یک شبهه مهم شبکه وهابی کلمه آیا حضرت علی علیه السلام فرموده من امام، هستم؟! صفحه 169

اعمال بندگان اعم از خوب و بد بر پیامبر صلی الله علیه و آله عرضه می شود  و مراد از مؤمنان در این آیه ائمه هدی است.(1)

جواب شبهه درباره آیه 71 سوره اسراء

خداوند در قرآن کریم می فرماید: ﴿یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ﴾؛ روز قیامت روزی است که مردم را با امامشان ندا می دهیم.(2) وهابی ها می گویند: منظور از امام در این آیه، کتاب آسمانی است. به دلیل اینکه در جای دیگر قرآن آمده است ﴿وَ مِنْ قَبْلِهِ کِتابُ مُوسی إِماماً وَ رَحْمَهً ﴾؛ و ]حال آنکه[ پیش از آن، کتاب موسی راهنما و رحمتی بود.(3)اما جواب مختصر:

  1- آیه 12 سوره احقاف نمی گوید تورات تنها امام بود بلکه موسی را هم ضمیمه و قرین کتاب کرده است و گفته «کتاب موسی»، اگر وجود موسی نباشد کتاب موسی (تورات) نمی تواند امام و هدایتگر باشد پس موسی و کتاب موسی هر دو امام هستند و لازم و ملزوم همدیگر هستند.
 2- پیامبر صلی الله علیه و آله در حدیث ثقلین فرمود: به  دو چیز سنگین و ثقل چنگ بزنید و متمسک شوید: «کتاب الله و عترتی لن یفترقا حتی یردا الی الحوض»؛ قرآن و عترت از اهل بیتم، (ائمه هدی) که این دو از هم جدا نمی شوند.
 3- اگر فقط کتاب آسمانی، امام و حجت بر مردم بود، ارسال رسل و ائمه هدی بیهوده بود.
1- کافی، ج 1، ص 219.
2- اسراء/ 71.
3- احقاف/ 12.