پرتوی از امامت در قرآن و سنت و پاسخ به یک شبهه مهم شبکه وهابی کلمه آیا حضرت علی علیه السلام فرموده من امام، هستم؟! صفحه 67

علی! زیرا من از این که تو امام و هادی باشی راضی هستم.(1)

رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: جبرئیل به نزد من شرفیاب شد در حالی که    بال های خویش را گشوده بود. دیدم بر یکی از بال هایش  لا اله الا الله محمد النبی و در بال دیگرش لا اله الا الله علی الوصی نوشته شده است.(2)

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند : آن هنگامی که مرا در آسمان در شب معراج و از آسمانی به آسمانی سیر و گردش می دادند به سدره المنتهی رسیدم. در برابر پروردگار خویش ایستادم و او به من فرمود: ای محمد! گفتم:  بله.  فرمود: خلقم را آزمودی پس کدام یک از آنان را گوش به فرمان دیدی؟ گفتم: خدایا! علی را از همه مطیع تر دیدم. پس خدا گفت: راست می گویی. ای محمد! آیا برای خودت خلیفه و جانشینی انتخاب کرده ای که بعد از خودت آن چه را که خلق نمی دانند از کتاب و احکام دین به آنها یاد دهد؟ گفتم: خدایا تو برای من جانشین و خلیفه انتخاب کن. خدا فرمود : من علی را برای تو انتخاب کردم پس او را خلیفه و جانشین خود قرار بده که علم و حلم خود را به او داده و علی هست که حقیقتاً امیرالمؤمنین است. هیچ کس قبل از او به نام امیرالمؤمنین دست نیافته و پس از او کسی بدان نائل نمی شود. علی پرچم هدایت و امام هر کس است که مرا اطاعت کند. او نور دوستان من است. او کلمه ای است که پاکان و متقین بر آن ملزم شده اند. هر کس او را دوست بدارد من را دوست داشته و هر کس از علی بغض و کینه به دل داشته باشد دشمن من است. پس علی به این فضائل بشارت بده. (3)

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: یک صبح جبرئیل بر من نازل شد در حالی که ص :79

1- همان، ص 135، حدیث 152.
2- همان، ص 148، حدیث 172.
3- همان، ص 303، حدیث 299.

بسیار خوشحال و خرم بود. پس به او گفتم: جبرئیل امروز خیلی شاد هستی. پس جبرئیل گفت: ای محمد ! چگونه شاد نباشم در حالی که خدا کرامتی به برادرت، وصیت و امام امتت علی بن ابی طالب عنایت کرده است. گفتم : جریان از چه قرار است؟ جبرئیل گفت : خدا در شب گذشته در برابر ملائکه و حاملان عرش به علی افتخار و مباهات کرد و فرمود : ای فرشتگان من نگاه کنید به حجت و دلیل من پس از پیامبر بر بندگانم که چگونه صورت خودش را به خاک گذاشته و برای بزرگی من تواضع می کند. شاهد باشید که او (علی) امام خلایق، مولا و سرپرست مؤمنان می باشد.(1)

ابوطفیل گوید: در روز شورا بعد از مردن عمر بن الخطاب کنار در ایستاده بودم که ناگهان صدا ها بلند شد. پس در آن بین صدای حضرت علی علیه السلام  را شنیدم که می فرمود : مردم با ابوبکر بیعت کردند در حالی که من از او در امر خلافت شایسته تر بودم با این حال، حرف شنوی کرده و از ترس این که مبادا مردم یک باره کافر شوند صبر کردم. سپس ابوبکر برای عمر بیعت گرفت با وجودی این که من از عمر برای خلافت شایسته تر بودم ولی باز از ترس کافر شدن یک باره مردم صبر کردم.(2)

امامت در کفایه طالب گنجی

پیامبر اسلام   صلی الله علیه و آله فرمود : « اوصی من آمن بی و صدقنی بولیه علی ، الا ان ولیه علی ولایتی و ولایتی ولیه ربی »؛ هر کس که به من ایمان دارد و مرا تصدیق می کند به ولایت علی بن ابی طالب وصیت و سفارش می کنم. پس هر کس ولایت او را قبول کند، ولایت مرا قبول کرده و هر کس ولایت مرا

1- همان، ص 319، حدیث 323.
2- همان، ص 313، حدیث 314.