- مقدمه 1
- پیشگفتار 4
- 1- نقش امامت در دین: 7
- اول: ضرورت و لزوم پیشوای معصوم برای مردم 7
- الف – امامت اساس اسلام: 7
- اشاره 7
- ج – امامت سنگر دفاع از دین: 8
- ب – امامت رهبر دین: 8
- د – امامت مایه نظام مندی دین است. 9
- 2- نقش امامت در عبادت: 9
- الف – امامت مایه اتمام عبادت: 9
- ب – امامت مایه اصلاح دنیای مردم: 10
- ب – امام الگوی اعمال عبادی: 10
- الف – امامت مایه نظام مندی جامعه اسلامی: 10
- 3- نقش امامت در جامعه: (نقش های سیاسی، اجتماعی، قانون گذاری و …) 10
- د – امامت ضامن اجرای قوانین: 11
- ج – امامت مایه سربلندی مسلمانان و مؤمنان: 11
- ه - امامت نهاد قانون گذاری: 12
- و – امامت هدایتگر مردم: 12
- ح – امام، رهبر سیاسی مردم: 13
- ز – امامت دشمن شکن: 13
- 4- نقش امامت در رستاخیز 14
- اشاره 16
- 1- امامت جانشین و امین خدا در زمین: 16
- دوم: جایگاه امامت در جهان شناسی 16
- 3- مقام امام / مقام پیامبر: 17
- 2- مقام امامت بالاتر از نبوت: 17
- 5- فرشتگان با امام سخن می گویند. 18
- 4- امام حجت الهی: 18
- 6- امام از مردم به مردم سزاوارتر است: 19
- 7- امام، معصوم از گناه و نقص: 20
- الف: آگاهی از اسامی شیعیان تا روز رستاخیز 21
- 9- علم امام و آگاهی از امور غیبی و آینده: 21
- اشاره 21
- 8- دعای امام، مستجاب است: 21
- ب: اعمال بندگان را می بیند. 22
- د: امام از دل و ذهن مردم با خبر است 23
- ج: آگاهی از حوادث آینده از طریق پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) 23
- ه : سرچشمه علم امام، الهی است 24
- الف: امام جانشین پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه اطهار (علیهم السلام) 25
- 10- امام میراث دار پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و امامان: 25
- ب: سلاح پیامبر نزد امام 26
- ج: کتاب جامعه نزد امام 26
- د: کتاب جفر نزد امام 27
- ه: مصحف فاطمه J نزد امام 27
- 11- امام تأیید شده روح القدس: 28
- 12- امامت نور جهان افروز و آب حیات: 29
- 13- امام رفیق مهربان و پناهگاه شماست: 30
- 15- امام دارای شرح صدر الهامات علمی و توفیقات الهی است: 31
- 14- فضایل امام موهبتی الهی است: 31
- سوم: شیوه ی شناخت و تعیین امام معصوم (علیه السلام) 33
- 1- تعیین امام با نصب الهی است چرا که خرد انسان های عادی از تعیین امام معصوم (علیه السلام) عاجز است. 33
- 2- علم و استجابت دعا؛ دو راه اساسی شناخت امام 34
- 3- ناتوانی عموم مردم ازشناخت صفات امام: 35
- 1- آگاهترین مردم 36
- 2- داور ترین مردم 36
- چهارم: ویژگی های پیشوای امت 36
- 4- صبورترین مردم 37
- 3- با تقوا ترین مردم 37
- 5- شجاع ترین مردم 37
- 6- بخشنده ترین مردم 38
- 8- از پدر و مادر به مردم مهربان تر 38
- 7- عابد ترین مردم 38
- 9- فروتن ترین مردم نسبت به خدا 39
- 10- فرمانبردار ترین مردم نسبت به دستورات الهی 40
- 11- امام نیز انسان است 40
- 13 – امام از ستمکاران نیست 41
- 12- امام یگانه روزگار 41
- 14 – امام آگاه به امور سیاسی 42
- 1 – با امامت «علی (علیه السلام) » دین تمام و کامل شد: 43
- پنجم: امامت خاصه 43
- 2 – امامت ائمه (علیهم السلام) به خاطر علم و ایمان و با نصب الهی بود. 44
- 3 – امامت فقط در آل رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) است: 45
- 4 – امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف خواهد آمد: 46
- ششم جدایی از امامت و پیامدهای آن 47
- 2 – جدایی از امام موجب سرگردانی و گمراهی و گرفتاری در دام شیطان می شود. 47
- 1 – هر کس از امام جدا شد، به هلاک می افتد 47
- 3 – پیامدهای غلو کردن درمورد امامان (علیه السلام): 48
- ب: مفوّضه مشرک اند: 48
- الف: غلو کنندگان ملعون و کافرند: 48
- جمع بندی و نتیجه: 50
- منابع 51
چهارم: ویژگی های پیشوای امت
1- آگاهترین مردم
آگاهترین مردم (اعلم الناس)(1) (مخصوص بالعلم)(2)؛ (الامام عالم لا یجهل) (3)
امام وظایف سنگینی در رابطه با مردم و دین بر عهده دارد که دراین رابطه آگاهی از علوم مختلف برای او ضروری است و حتی لازم است دانشمند ترین فرد زمان خویش باشد. از آنجا که علم او الهی است، با جهل آمیخته نمی شود. (در مورد علم امام ومنابع آن در مباحث قبلی مطالبی بیان شد).
2- داور ترین مردم
داور ترین مردم (احکم الناس)(4)
قرآن کریم، مقام داوری را از مقامات پیامبران برشمرده(5) که البته از مقامات اجرایی و امامت ایشان است.
یکی از مقامات امام، مقام قضاوت و داوری بین مردم است و امام قضات جامعۀ اسلامی را نصب می کند و براساس عدالت بین مردم قضاوت و حکم می کند، از این رو لازم است که امام داور ترین مردم باشد.
1- عیون اخبار الرضا (علیه السلام)،صدوق، ج 1، ص 212، و خصال، ج 2، ص527، بحار، ج 25، ص 116.
2- عیون ، ج1،ص 219، و کمال الدین، ج 2، ص 678، و معانی الاخبار، ص 98، و بحار، ج25، ص 124.
3- عیون ، ج1، ص 220، و معانی، ص 100 و کمال الدین، ج 2، ص 678 و کافی، ج1، ص 201، و بحار، همان.
4- عیون ، ص212، معانی، ص 102، و بحار، ج 25، ص 116.
5- ص / 26، مائده /42 و 48، نساء / 65.