معرفت نبی و امام صفحه 114

اصول تعالیم پیامبران

الف: در بعد اعتقادی دعوت به توحید و معاد

چنانچه پیش از این نیز اشاره شد اساس دعوت پیامبران را دعوت به سوی توحید و معاد تشکیل می دهد. دعوت به خدا در دعوت پیامبران همواره جنبه ریشهای داشته است. و این کار را همه جا بر مبنای بینش و بصیرت کامل انجام دادهاند. خدای تعالی می فرماید :

«قُلْ هذِهِ سَبِیلِی أَدْعُوا اِلَی اللّهِ عَلی بَصَیرَهٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِی وَ سُبْحَانَ اللّهِ وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِینَ» (1)

بگو: این راه من است. می خوانم به سوی خدا بر اساس بصیرت و بینشی که خود و پیروانم داریم. پاک و منزّه است خدا. و من از مشرکان نیستم.

این دعوت پیامدهایی دارد وانسانهایی که با این دعوت به فطرت توحیدی خویش متوجّه و متذکّر می شوند، باید برخاسته و قدم در وادی عمل - آن هم بر اساس همین بینش توحیدی - گذارند و دریابند که پیامبرشان آنان را آگاهانه به راهی فرا می خواند. و به دنبال آن ایشان را به معاد و زنده شدن پس از مرگ و روز جرا و محاسبه اعمال هشیار نموده و هشدار می دهد که :

«قُلْ اِنَّمَا أَعِظُکُمْ بِوَاحِدَهٍ أَنْ تَقُومُوا لِلّهِ مَثْنَی وَ فُرَادَی ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا مَا بِصَاحِبِکُمْ مِنْ جِنَّهٍ اِنْ هُوَ اِلاَّ نَذِیرٌ لِکُمْ بَیْنَ یَدَی عَذَابٍ شَدِیدٍ» (2)

بگو: من شما را به یک امر فرا می خوانم؛ اینکه برای خدا یکی یکی یا دوتا دوتا