بایدها و نبایدها در قرآن کریم صفحه 16

روزه گرفت و هم چنین حضرت نوح علیه السلام در کشتی وقتی که اضطرار بر او وارد شد روزه گرفت و با روزه از خدا خواست که او را از این حالمت بیرون کند. وقتی که حضرت مریم علیهماالسلام تولد فرزندش اتفاق افتاد و قرار بود حجمه ها بر علیه او شروع شود، روزه گرفت و با حالت روزه بر مردم وارد شد. حدیثی در این باره داریم که: «إنما فرض الله صیام شهر رمضان علی الانبیاء دون الأمم»؛(1) خداوند روزه را اول بر انبیا واجب کرد نه بر مردم و بعد از آن بر امت ها هم واجب شد و اختصاص داده شد.

ذکر دو نکته

١. امام سجاد علیه السلام در طلیعه ماه رمضان دعایی دارد که بخشی از آن این است: «اللهم ألهمنا معرقه فضله»؛(2) خدایا! بر محمد و آل او درود بفرست و به ما توفیق شناخت ماه رمضان را عطا بفرما.

2. رسول خدا صلی الله علیه و اله وسلم فرمود: «لو یعلم العباد ما فی رمضان لتمنت أن یکون رمضان سنه»:(3) اگر مردم می دانستند در ماه رمضان چه خبر است، آرزو

1- «سمعت أبا عبد الله علیه السلام یقول إن شهر رمضان لم یفرض الله صیامه علی أحد من الأمم قبلنا فقلت له فقول الله عز و جل یا أیها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم قال إنما فرض الله صیام شهر رمضان علی الأنبیاء دون الأمم ففضل به هذه الأمه وجعل صیامه فرضا علی رسول الله صلی الله علیه و اله وسلم و علی أمته» (من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 100: وسائل الشیعه، ج10، ص240؛ فضائل الأشهر الثلاثه، ص 124).
2- صحیفه سجادیه، دعای 44.
3- «عن النبی صلی الله علیه و اله وسلم (أنه قال) : وقد دنا رمضان لو یعلم العبد ما فی رمضان یود أن یکون رمضان السنه فقال رجل من خزاعه یا رسول الله و ما فیه فقال ص ابن الجنه لتزین لرمضان من الحول إلی الحولی فإذا کان أول لیله من رمضان هبت ریح من تحت العرش فصفقت ورق الجنه فتنظر حور العین إلی ذلک فیقلن یا رب اجعل لنا من عبادک فی هذا الشهر أزواجا تقر أعیننا بهم و تقر أعینهم بنا فما من عبد صام رمضان إلا زوجه الله تعالی من الحور فی خیمه من دره مجوفه کما نعمت الله سبحانه و تعالی فی کتابه حور مقصورات فی الخیام علی کل واحده منهن سبعون (ألف) حله لیست واحده منهن علی لون الأخری و یعطی سبعین لونا من الطیب بس منها طیب علی لون آخر و کل امرأه منهن علی سریر من یاقوته حمراء متوسحه من در علیها سبعون فراشا بطائنها من إستبرق و فوق سبعین فراسأ سبعون أریکه لکل امرأه منهن سبعون ألف وصیفه لخدمتها و سبعون للقیاها زوجها مع کل وصیفه منهن صحفه من ذهب فیها لون من الطعام هذا لکل یوم صام من رمضان سوی ما قیل من حسنات» ( مستدرک الوسائل، ج 7، ص424؛ بحار الانوار، ج93، ص346).