نوجوان و امامت صفحه 111

فرمود: «ای ابوحمزه! به خدا قسم، هر فردی که از شیعیان ما به دنیا بیاید، به آن درخت یک برگ افزوده می شود و هر مؤمنی که از دنیا برود از آن درخت یک برگ کاسته می شود. بنابراین، هر کس خود را بدان بیاویزد نجات می یابد و هر کس از آن روی بگرداند به هلاکت می افتد».

فرد دیگری از جای برخاست و پرسید: ای اباجعفر! معنای این آیه چیست که می فرماید: «درخت هر زمانی به اذن پروردگارش میوه می دهد.» (ابراهیم:25) امام فرمود: «منظور، فتوای امامان است. و آن چه از حلال و حرام دانش امام به شما می رسد. خداوند دشمنان آل محمد صلی الله علیه و آله وسلم را به درخت ناپاک و بی ریشه تشبیه کرده است. (ابراهیم:26) بنی امیه، هم چون درخت ناپاکند.(1)

کشتی های نجات

نگران و آشفته به نظر می رسید. از این کوچه به آن کوچه پرسه می زد و نمی دانست چه کند؟ جُنْدَبْ او را دید و نزد خود فرا خواند. فرزند مغیره سر بلند کرد و ابوذر را دید. نفس راحتی کشید و خود را به ابوذر غفاری رساند. ابوذر پرسید: تو را چه شده است؟ چرا این گونه پژمرده ای؟ او گفت: پیرمرد یهودی درباره جایگاه رسول خدا و اهل بیتش از من پرسید؟ من به او پاسخی داده ام که اکنون می بینم پاسخ صحیحی نبوده است. ابوذر پرسید: چه گفته ای؟ فرزند مغیره پاسخ داد: به او گفته ام اهل بیت رسول خدا امتیازی بر ما ندارند. تنها رسول خدا، برگزیده الهی است. ابوذر گفت: برو پیرمرد را پیدا کن و حقیقت را به او بگو. حَنَشْ از