نوجوان و امامت صفحه 120

فرمود: ای سدیر! همانا مردم مأمور شده اند که نزد این سنگ ها(ی کعبه) بیایند و آن را طواف کنند. سپس نزد ما بیایند و پیروی خود را از ما اعلام کنند (و بگویند ما امامت شما را پذیرفته ایم و با شما پیوند دوستی برقرار ساخته ایم؛ چون حج بدون ولایت، ناقص است) و همین است معنی این آیه قرآن که می فرماید: «و همانا من کسانی را که توبه کنند و سپس هدایت شوند، می آمرزم». (طه:82)

سدیر غرق اندیشه بود و هم چنان شگفت زده به امام می نگریست و پس از سخنان ناگهانی امام درباره ولایت به اهمیت این موضوع می اندیشید که ادامه سخن امام، او را به خود آورد. امام علیه السلام با اشاره به ابوحنیفه و سفیان ثوری فرمود: ای سدیر! آن کسانی که مردم را از ولایت ما باز می دارند به شما معرفی می کنم. آن دو نفر که در مسجد با جمعی گرد هم نشسته اند، اینان افرادی هستند که دور از هدایت الهی و بدون دلیل، مردم را از دین خدا باز می دارند. این افراد پلید، اگر در خانه خود بنشینند و کاری نکنند، مردم به جست و جوی امام بر حق بر می خیزند. وقتی کسی را نیافتند، به سراغ ما می آیند و ما دستورهای خدا و رسولش را به آنان می گوییم.(1)

ولایت، ستون دین

شخصی نزد امام صاذق علیه السلام آمد و گفت: یا اباجعفر! پرسشی داشتم. حضرت فرمود: پرسشت چیست؟ مرد گفت: پایه و ستون های اسلام بر چه چیزی بنا شده است که تمسک به آنها، سبب سلامت عمل انسان