نوجوان و امامت صفحه 134

مورد لطف و رحمت خویش قرار دهد.

آنان به گریه افتادند و سخت پریشان شدند و گفتند: ای فرزند رسول خدا! ما از این ادعای بزرگ توبه می کنیم و از خداوند مهربان، آمرزش می طلبیم و از این پس می گوییم ما از دوستان اهل بیت هستیم. حضرت فرمود: آفرین بر شما، خوش آمدید ای دوستداران اهل بیت. سپس امام علیه السلام آنان را در کنار خود نشاند و به نگهبان فرمود: چند بار آنان را از خود رانده ای؟ نگهبان گفت: 60 بار. امام علیه السلام فرمود: 60 بار از در داخل شو و در هر مرتبه سلام مرا به آنان برسان. امام خطاب به نگهبان فرمود: سزاوار است که از احوال خانواده هایشان جویا شوی و هدایایی به آنان بدهی و در رفع مشکلات آنان بکوشی. نگهبان چنین کرد و آن جا بود که او قدر و مقام و منزلت شیعیان واقعی را دانست.(1)

ملاک ولایت پذیری

به دیگران فخر می فروخت و خود را بسیار پرهیزکار و مؤمن می دانست. حتی اندک رفتاری که با گفتارش هماهنگ باشد در او دیده نمی شد. جابر پیش او رفت و گفت: ای مرد! آیا دوست داری حقیقتی را برای تو روشن سازم. او که کارهای خود را حقیقت مطلق می دانست، ابتدا اعتنایی نکرد، ولی اندکی بعد، از جابر خواست تا منظورش را بیان کند. جابر گفت: تو را نزد فردی از خاندان رسول خدا می برم، با این که از همه عابدتر است، ولی ادعایی ندارد. جابر به همراه مرد به خانه امام محمد باقر علیه السلام رفتند. جابر، ویژگیهای آن مرد را برای امام علیه السلام نقل