- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- اشاره 6
- بخش اول: کلیّات 6
- اهمیت امامت 7
- اشاره 7
- فصل اول: بررسی مسائل اساسی 7
- امام غایب؛ خورشیدی در پس ابرها 8
- لزوم شناخت امام 10
- راه دشوار امام شناسی 13
- پرهیز از شناخت ناقص امام 19
- اکمال دین 22
- فصل دوم: هدف امامت 22
- اشاره 22
- هدایت تشریعی 23
- رهبری در اسلام 24
- فصل سوم: دلایل امامت و شیوه انتخاب امام 26
- اشاره 26
- لزوم رفع شبهه از اندیشه امت 26
- قاعده لطف 29
- حدیث ثقلین 33
- امامت فقط در خاندان رسول خدا 34
- تعداد امامان 36
- لوح سبز، روایت جابر 36
- گواهی فاطمه علیهاالسلام به دوازده امام 38
- اشاره 41
- فصل چهارم: نشانه های امام و حجت الهی 41
- زنده بودن 41
- اعجاز 42
- خویشاوندی و وصیت از امام پیشین 44
- آشنایی به همه زبان ها 45
- داشتن سلاح پیامبر 47
- بخش دوم: ویژگی ها، صفت ها و برتری های امامت 50
- اشاره 50
- اشاره 51
- 1. عصمت 51
- فصل اول: شرایط امامت 51
- اشاره 51
- آیه تطهیر 52
- عصمت در قرآن 53
- معنای معصوم 56
- امام، داناترین فرد هر دوره 58
- 2. علم 58
- اشاره 58
- علم لدنی امامان 60
- شناخت امام واقعی از راه برتری های علمی 64
- منابع علم ائمه 66
- جامعه و جفر 68
- کلام الهی؛ سرچشمه علم امامان 70
- قرآن و سنت 72
- علم اولین امام با تربیت رسول خدا 73
- روح القدس، کلید علم امامان 74
- محدث کیست؟ 75
- تفاوت دانش پیامبر و امام 77
- اشاره 78
- 3. علم به جزئیات 78
- علم به جزئیات در شب قدر 81
- دانستن اسرار نهانی انسان ها 83
- دانستن اسرار انسان ها به وسیله فرشتگان 84
- علم غیب 86
- علم به آینده 87
- اشاره 89
- فصل دوم: امامت امام علی علیه السلام 89
- برگزیده شدن از سوی خدا 89
- جانشین، نخستین بیعت کننده 90
- گواهی خضر 92
- گواهی تورات 94
- برتری های جانشین پیامبر 95
- جریان حدیث غدیر 97
- اعتراف به خلافت علی علیه السلام 99
- عاقبت دشمنی با جانشین پیامبر 101
- حدیث منزلت برای نخستین امام 103
- آیه ولایت 104
- فصل سوم: ویژگی های امامان 107
- اشاره 107
- برگزیدگان خدا 107
- پیشی گرفتن بر مؤمنان 109
- درختان پاک 110
- کشتی های نجات 111
- ارتباط فرشتگان با امامان 112
- خدمت گزاری جن ها 114
- برکت توسل به خاندان پیامبر 116
- اشاره 118
- بخش سوم: ولایت 118
- اهمیت ولایت امامان 119
- ولایت، ستون دین 120
- آیه اولی الامر 121
- معنا و مصداق اولوالامر 123
- ولایت و اختیارات امام 124
- ولایت ائمه در راستای ولایت پیامبر 125
- ولایت ائمه و واجب بودن پیروی از آنان 127
- پذیرش ولایت ائمه، شرط قبولی کارها 128
- رد ولایت طاغوت ها 130
- ولایت پذیران واقعی 131
- ملاک ولایت پذیری 134
- بخشش نام از سوی خدا به دوستداران ولایت 136
- کسانی که به نام، ولایت پذیرند 137
- سرچشمه تشیع 138
- عاقبت دوستی و دشمنی با علی علیه السلام 139
- محشور شدن هر گروه با امامشان 141
- اشاره 143
- بخش چهارم: قرآن و امامت 143
- مفسّران قرآن 144
- پرسش از آگاهان 147
- آیه طهارت 149
- آیه مباهله 150
- امام مبین در قرآن 152
- امام و گمراهی در قرآن 153
- راست گویان در قرآن 154
- مزد رسالت در قرآن 156
- اولین و آخرین امام از زبان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم 158
- اشاره 158
- بخش پنجم: وجه نام گذاری دوازده امام 158
- گواهی فاطمه علیهاالسلام به دوازده امام 160
- وجه نام گذاری امام حسن علیه السلام 161
- وجه نام گذاری امام حسین علیه السلام 163
- وجه نام گذاری امام سجاد علیه السلام 164
- وجه نام گذاری امام باقر علیه السلام 165
- وجه نام گذاری امام صادق علیه السلام 166
- وجه نام گذاری امام کاظم علیه السلام 167
- وجه نام گذاری امام رضا علیه السلام 169
- وجه نام گذاری امام جواد علیه السلام 170
- وجه نام گذاری امام هادی علیه السلام 171
- وجه نام گذاری امام حسن عسگری علیه السلام 173
- وجه نام گذاری امام مهدی علیه السلام 175
- فلسفه غیبت امام مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف 176
- فلسفه انتظار 177
- کتاب نامه 179
و شما پسرهای خود را بخوانید، ما زنان خود را می خوانیم و شما زنان خود را بخوانید. و ما نزدیکان خود را که به منزله خود ما هستند می خوانیم و شما نزدیکان ویژه خود را بخوانید و لعنت خدا را بر دروغ گویان قرار دهیم.(1)
امام مبین در قرآن
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در مسجد مشغول عبادت بود و ابوبکر، عمر و عده ای دیگر نیز سرگرم صحبت بودند که جبرئیل این آیه را بر پیامبر نازل کرد: «ما مردگان را زنده می کنیم، هر کاری که می کنید و هر قدمی را که بر می دارید می نویسیم و هر چیزی را در کتاب مبین به شماره می آوریم».
پیامبر جمعیت را فراخواند تا درباره این آیه با آنان سخن بگوید. بالای منبر رفت و آیه را دوباره تلاوت کرد. ابوبکر از جا برخاست و گفت: یا رسول اللّه ! آیا منظور از کتاب مبین، تورات است؟ پیامبر فرمود: خیر. ابوبکر دوباره پرسید: پس منظور، انجیل است؟ پیامبر فرمود: خیر.
این بار عمر گفت: یا رسول اللّه ، پس بی شک منظور، قرآن است. رسول خدا فرمود: خیر، منظور قرآن هم نیست. در این هنگام، حضرت علی علیه السلام وارد مسجد شد و در کنار منبر نشست. پیامبر با دست به علی علیه السلام اشاره کرد و فرمود: منظور از کتاب مبینی که در این آیه به آن اشاره شده، حضرت علی علیه السلام است؛ همان کسی که خداوند همه دانش ها را در وجودش قرار داده است. ابوبکر و عمر، با شنیدن سخن پیامبر، دیگر هیچ نگفتند و بر جای خود نشستند.(2)
1- تفسیر نمونه، ج 2، ص 578.
2- مجمع البیان، ج 20، ص 378.