نوجوان و امامت صفحه 161

_ خداوند شاهد است از پیامبر شنیدم که فرمود: از بین امتم، علی بهترین کسی است که من در بین شما می گذارم. پس از من، او و دو فرزند او با نه نفر از فرزندان حسین، پیشوای مسلمانان خواهند بود. اگر شما از آنان پیروی نکنید، این اختلاف تا روز قیامت به طول خواهد انجامید.

_ ای بانوی بزرگوارم! پس چرا علی علیه السلام در گرفتن حق خود کوتاهی کرد؟!

_ ای ابا عَمره! رسول خدا فرموده: مَثَل امام، مثل کعبه است که باید دیگران به طرف او بروند، نه آن که کعبه به سوی مردم بیاید. به خدا قسم، اگر حق را به اهلش وا می گذاشتند، امامت گذشته و آینده را به ارث می برد تا این که قائم ما قیام می کرد. اباعمره که این سخنان را از فاطمه می شنید، گریه اش گرفت و با خدای خود پیمان بست که همیشه در رکاب امام علی علیه السلام باشد و لحظه ای از او جدا نشود.(1)

وجه نام گذاری امام حسن علیه السلام

کودکی بود زیبا و دوست داشتنی. تازه به دنیا آمده و لبخند شادی بر لبان همه نشانده بود. مردم مدینه قدم این نورسیده در خاندان پیامبر را به هم تبریک می گفتند و نام او را از هم می پرسیدند، ولی کسی پاسخی نداشت. هر کس نامی را پیشنهاد می کرد.

مادرش فاطمه علیهاالسلام نزد شوهرش، علی علیه السلام آمد و گفت: برای کودکمان نامی بگذار. علی علیه السلام به طفل که در آغوش پر مهر مادر بود،