- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- اشاره 6
- بخش اول: کلیّات 6
- اشاره 7
- فصل اول: بررسی مسائل اساسی 7
- اهمیت امامت 7
- امام غایب؛ خورشیدی در پس ابرها 8
- لزوم شناخت امام 10
- راه دشوار امام شناسی 13
- پرهیز از شناخت ناقص امام 19
- فصل دوم: هدف امامت 22
- اشاره 22
- اکمال دین 22
- هدایت تشریعی 23
- رهبری در اسلام 24
- اشاره 26
- لزوم رفع شبهه از اندیشه امت 26
- فصل سوم: دلایل امامت و شیوه انتخاب امام 26
- قاعده لطف 29
- حدیث ثقلین 33
- امامت فقط در خاندان رسول خدا 34
- لوح سبز، روایت جابر 36
- تعداد امامان 36
- گواهی فاطمه علیهاالسلام به دوازده امام 38
- زنده بودن 41
- فصل چهارم: نشانه های امام و حجت الهی 41
- اشاره 41
- اعجاز 42
- خویشاوندی و وصیت از امام پیشین 44
- آشنایی به همه زبان ها 45
- داشتن سلاح پیامبر 47
- اشاره 50
- بخش دوم: ویژگی ها، صفت ها و برتری های امامت 50
- فصل اول: شرایط امامت 51
- 1. عصمت 51
- اشاره 51
- اشاره 51
- آیه تطهیر 52
- عصمت در قرآن 53
- معنای معصوم 56
- اشاره 58
- 2. علم 58
- امام، داناترین فرد هر دوره 58
- علم لدنی امامان 60
- شناخت امام واقعی از راه برتری های علمی 64
- منابع علم ائمه 66
- جامعه و جفر 68
- کلام الهی؛ سرچشمه علم امامان 70
- قرآن و سنت 72
- علم اولین امام با تربیت رسول خدا 73
- روح القدس، کلید علم امامان 74
- محدث کیست؟ 75
- تفاوت دانش پیامبر و امام 77
- 3. علم به جزئیات 78
- اشاره 78
- علم به جزئیات در شب قدر 81
- دانستن اسرار نهانی انسان ها 83
- دانستن اسرار انسان ها به وسیله فرشتگان 84
- علم غیب 86
- علم به آینده 87
- فصل دوم: امامت امام علی علیه السلام 89
- برگزیده شدن از سوی خدا 89
- اشاره 89
- جانشین، نخستین بیعت کننده 90
- گواهی خضر 92
- گواهی تورات 94
- برتری های جانشین پیامبر 95
- جریان حدیث غدیر 97
- اعتراف به خلافت علی علیه السلام 99
- عاقبت دشمنی با جانشین پیامبر 101
- حدیث منزلت برای نخستین امام 103
- آیه ولایت 104
- فصل سوم: ویژگی های امامان 107
- برگزیدگان خدا 107
- اشاره 107
- پیشی گرفتن بر مؤمنان 109
- درختان پاک 110
- کشتی های نجات 111
- ارتباط فرشتگان با امامان 112
- خدمت گزاری جن ها 114
- برکت توسل به خاندان پیامبر 116
- بخش سوم: ولایت 118
- اشاره 118
- اهمیت ولایت امامان 119
- ولایت، ستون دین 120
- آیه اولی الامر 121
- معنا و مصداق اولوالامر 123
- ولایت و اختیارات امام 124
- ولایت ائمه در راستای ولایت پیامبر 125
- ولایت ائمه و واجب بودن پیروی از آنان 127
- پذیرش ولایت ائمه، شرط قبولی کارها 128
- رد ولایت طاغوت ها 130
- ولایت پذیران واقعی 131
- ملاک ولایت پذیری 134
- بخشش نام از سوی خدا به دوستداران ولایت 136
- کسانی که به نام، ولایت پذیرند 137
- سرچشمه تشیع 138
- عاقبت دوستی و دشمنی با علی علیه السلام 139
- محشور شدن هر گروه با امامشان 141
- اشاره 143
- بخش چهارم: قرآن و امامت 143
- مفسّران قرآن 144
- پرسش از آگاهان 147
- آیه طهارت 149
- آیه مباهله 150
- امام مبین در قرآن 152
- امام و گمراهی در قرآن 153
- راست گویان در قرآن 154
- مزد رسالت در قرآن 156
- بخش پنجم: وجه نام گذاری دوازده امام 158
- اشاره 158
- اولین و آخرین امام از زبان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم 158
- گواهی فاطمه علیهاالسلام به دوازده امام 160
- وجه نام گذاری امام حسن علیه السلام 161
- وجه نام گذاری امام حسین علیه السلام 163
- وجه نام گذاری امام سجاد علیه السلام 164
- وجه نام گذاری امام باقر علیه السلام 165
- وجه نام گذاری امام صادق علیه السلام 166
- وجه نام گذاری امام کاظم علیه السلام 167
- وجه نام گذاری امام رضا علیه السلام 169
- وجه نام گذاری امام جواد علیه السلام 170
- وجه نام گذاری امام هادی علیه السلام 171
- وجه نام گذاری امام حسن عسگری علیه السلام 173
- وجه نام گذاری امام مهدی علیه السلام 175
- فلسفه غیبت امام مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف 176
- فلسفه انتظار 177
- کتاب نامه 179
شما گمان می کنند که رضا، لقب پدر شما را مأمون به او بخشیده است. حضرت فرمود: «به خدا سوگند، دروغ می گویند. این لقب را خداوند به او داده است؛ چون در آسمان پسندیده خدا و در زمین پسندیده رسول اللّه و ائمه اطهار علیهم السلام بود».
پس از این پاسخ، برای بزنطی پرسش جدید پیش آمد: مگر امامان دیگر را خدا و رسول او نپسندیده بودند؟ امام جواد علیه السلام فرمود: بلی. بزنطی گفت: پس چرا فقط پدر شما به این نام ملقب گردیده است؟ امام علیه السلام فرمود: برای این که دشمنان نیز مانند شیعیان امامت و ولایت او را پذیرفتند و این اتفاق ویژه آن حضرت است. به همین سبب او به این اسم ملقب گردیده است.(1) بزنطی با این پاسخ امام جواد علیه السلام سکوت کرد و دیگر چیزی نگفت. پیدا بود که قانع شده است. پس با حضرت خداحافظی و خود را برای پاسخ به شبهه مخالفان آماده کرد.
وجه نام گذاری امام جواد علیه السلام
داماد خلیفه عباسی بود و مأمون پیوسته در تکریم و بزرگداشت او می کوشید و مقام بلند آن بزرگوار را پاس می داشت. مأمون بسیاری از خاندان او را به پاس احترام ایشان پذیرایی می کرد و مقرری می داد، به گونه ای که تا خلیفه زنده بود، این کار ادامه داشت. با این حال، تا زمانی که در مدینه بود، به دور از تشریفات ظاهری و خودباختگی، بسیار ساده و بی آلایش زندگی می کرد.
یکی از خادمان آن حضرت می گوید: به حج مشرف شدم و در آن جا
1- منتهی الآمال، ج2، ص171.