- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- بخش اول: کلیّات 6
- اشاره 6
- اشاره 7
- فصل اول: بررسی مسائل اساسی 7
- اهمیت امامت 7
- امام غایب؛ خورشیدی در پس ابرها 8
- لزوم شناخت امام 10
- راه دشوار امام شناسی 13
- پرهیز از شناخت ناقص امام 19
- فصل دوم: هدف امامت 22
- اشاره 22
- اکمال دین 22
- هدایت تشریعی 23
- رهبری در اسلام 24
- اشاره 26
- لزوم رفع شبهه از اندیشه امت 26
- فصل سوم: دلایل امامت و شیوه انتخاب امام 26
- قاعده لطف 29
- حدیث ثقلین 33
- امامت فقط در خاندان رسول خدا 34
- لوح سبز، روایت جابر 36
- تعداد امامان 36
- گواهی فاطمه علیهاالسلام به دوازده امام 38
- زنده بودن 41
- فصل چهارم: نشانه های امام و حجت الهی 41
- اشاره 41
- اعجاز 42
- خویشاوندی و وصیت از امام پیشین 44
- آشنایی به همه زبان ها 45
- داشتن سلاح پیامبر 47
- اشاره 50
- بخش دوم: ویژگی ها، صفت ها و برتری های امامت 50
- فصل اول: شرایط امامت 51
- 1. عصمت 51
- اشاره 51
- اشاره 51
- آیه تطهیر 52
- عصمت در قرآن 53
- معنای معصوم 56
- اشاره 58
- 2. علم 58
- امام، داناترین فرد هر دوره 58
- علم لدنی امامان 60
- شناخت امام واقعی از راه برتری های علمی 64
- منابع علم ائمه 66
- جامعه و جفر 68
- کلام الهی؛ سرچشمه علم امامان 70
- قرآن و سنت 72
- علم اولین امام با تربیت رسول خدا 73
- روح القدس، کلید علم امامان 74
- محدث کیست؟ 75
- تفاوت دانش پیامبر و امام 77
- 3. علم به جزئیات 78
- اشاره 78
- علم به جزئیات در شب قدر 81
- دانستن اسرار نهانی انسان ها 83
- دانستن اسرار انسان ها به وسیله فرشتگان 84
- علم غیب 86
- علم به آینده 87
- فصل دوم: امامت امام علی علیه السلام 89
- برگزیده شدن از سوی خدا 89
- اشاره 89
- جانشین، نخستین بیعت کننده 90
- گواهی خضر 92
- گواهی تورات 94
- برتری های جانشین پیامبر 95
- جریان حدیث غدیر 97
- اعتراف به خلافت علی علیه السلام 99
- عاقبت دشمنی با جانشین پیامبر 101
- حدیث منزلت برای نخستین امام 103
- آیه ولایت 104
- فصل سوم: ویژگی های امامان 107
- برگزیدگان خدا 107
- اشاره 107
- پیشی گرفتن بر مؤمنان 109
- درختان پاک 110
- کشتی های نجات 111
- ارتباط فرشتگان با امامان 112
- خدمت گزاری جن ها 114
- برکت توسل به خاندان پیامبر 116
- بخش سوم: ولایت 118
- اشاره 118
- اهمیت ولایت امامان 119
- ولایت، ستون دین 120
- آیه اولی الامر 121
- معنا و مصداق اولوالامر 123
- ولایت و اختیارات امام 124
- ولایت ائمه در راستای ولایت پیامبر 125
- ولایت ائمه و واجب بودن پیروی از آنان 127
- پذیرش ولایت ائمه، شرط قبولی کارها 128
- رد ولایت طاغوت ها 130
- ولایت پذیران واقعی 131
- ملاک ولایت پذیری 134
- بخشش نام از سوی خدا به دوستداران ولایت 136
- کسانی که به نام، ولایت پذیرند 137
- سرچشمه تشیع 138
- عاقبت دوستی و دشمنی با علی علیه السلام 139
- محشور شدن هر گروه با امامشان 141
- اشاره 143
- بخش چهارم: قرآن و امامت 143
- مفسّران قرآن 144
- پرسش از آگاهان 147
- آیه طهارت 149
- آیه مباهله 150
- امام مبین در قرآن 152
- امام و گمراهی در قرآن 153
- راست گویان در قرآن 154
- مزد رسالت در قرآن 156
- بخش پنجم: وجه نام گذاری دوازده امام 158
- اشاره 158
- اولین و آخرین امام از زبان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم 158
- گواهی فاطمه علیهاالسلام به دوازده امام 160
- وجه نام گذاری امام حسن علیه السلام 161
- وجه نام گذاری امام حسین علیه السلام 163
- وجه نام گذاری امام سجاد علیه السلام 164
- وجه نام گذاری امام باقر علیه السلام 165
- وجه نام گذاری امام صادق علیه السلام 166
- وجه نام گذاری امام کاظم علیه السلام 167
- وجه نام گذاری امام رضا علیه السلام 169
- وجه نام گذاری امام جواد علیه السلام 170
- وجه نام گذاری امام هادی علیه السلام 171
- وجه نام گذاری امام حسن عسگری علیه السلام 173
- وجه نام گذاری امام مهدی علیه السلام 175
- فلسفه غیبت امام مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف 176
- فلسفه انتظار 177
- کتاب نامه 179
مهدی.
او وقتی ظهور می کند که ستم و فساد جهان را فراگرفته باشد و او دنیا را از عدل و داد پر می کند. سوگند به آن خدایی که مرا به حق برانگیخت و بشیر و نذیر قرار داد، در زمان غیبت افرادی که در امامت او ثابت قدم باشند و منحرف نشوند، اندک هستند. به خدا قسم، اگر از عمر دنیا فقط یک روز باقی مانده باشد، خداوند آن را به قدری طولانی می کند که فرزندم، مهدی ظهور کند. در آن هنگام، حضرت مسیح علیه السلام از آسمان فرود می آید و پشت سر او نماز می گذارد. در آن روز مهدی شرق و غرب عالم می شود. جابربن عبد اللّه از غیبت مهدی پرسید و پیامبر فرمود: غیبت او طولانی است. مبادا کسی در غیبت او شک و تردید به دل راه بدهد. در غیبت او، خدا بندگانش را می آزماید و مؤمنان را پاک می گرداند.(1)
فلسفه انتظار
در حالی که پیر و ناتوان شده بود، ولی هنوز به دیدن قائم آل محمد صلی الله علیه و آله وسلم امید داشت و هم چنان در انتظار، روزها را می گذراند.
پیش از اذان صبح از خانه بیرون آمد و آرام آرام خود را به مسجد رساند. جایی که امام صادق علیه السلام نماز را به جماعت می خواند. پس از نماز، امام علیه السلام او را با چشمانی اشک بار دید و سبب گریه اش را از او پرسید. پیرمرد گفت: سال ها از خدا عمر گرفته ام و حالا نیز به مرگ می اندیشم و برای آن امروز و فردا می کنم. من در این مدت همواره مهدی موعود را انتظار می کشیدم، ولی هیچ نشانه ای از او نمی بینم.
1- امام شناسی، ج2، ص257.