نوجوان و امامت صفحه 44

آب بازگشت. به راستی او و فرزندانش، امامان و پیشوایان واقعی ما هستند.(1)

خویشاوندی و وصیت از امام پیشین

کوچه های مدینه را قدم زنان و آرام می پیمود. موضوع پر اهمیتی ذهنش را آشفته کرده بود. دوست داشت امام صادق علیه السلام را ببیند و پاسخ پرسشش را از او بشنود. همان گونه که راه می رفت، با خود چنین تکرار می کرد: چگونه و به چه دلیل؟ ولی از دریافتن پاسخ این پرسش ناتوان بود، تا اینکه به منزل امام صادق علیه السلام رسید، نزد امام علیه السلام رفت. با اینکه خسته بود، ولی با دیدن امام علیه السلام، آرام گرفت و خستگی از بدنش زدوده شد. امام علیه السلام از حالش پرسید و عبدالعلی سپاس گزاری کرد، آن گاه پرسید: ای پسر رسول خدا! پرسشی دارم. کسی که جایگاه امامت را غصب کرده و به ناحق خود را جانشین پیامبر خدا می داند، ما چگونه و با چه دلیل او را محکوم و رد کنیم؟

امام صادق علیه السلام منظور عبدالعلی را از غاصبان خلافت فهمید. منظور او خلفای عباسی بودند که با شعار طرفداری از اهل بیت، بر بنی امیه پیروز شدند. سپس امامان را نادیده گرفتند و خود بر مسند خلافت تکیه زدند. بنابراین، امام علیه السلام فرمود: «ای عبدالعلی! افراد از او درباره مسایل حلال و حرام بپرسند. چون از پاسخ درمانده شود، رسوا خواهد شد و دروغ گویی اش آشکار می شود.»

عبدالعلی هنوز به امام می نگریست و انتظار می کشید. امام صادق علیه السلام