- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- اشاره 6
- بخش اول: کلیّات 6
- اشاره 7
- فصل اول: بررسی مسائل اساسی 7
- اهمیت امامت 7
- امام غایب؛ خورشیدی در پس ابرها 8
- لزوم شناخت امام 10
- راه دشوار امام شناسی 13
- پرهیز از شناخت ناقص امام 19
- اکمال دین 22
- فصل دوم: هدف امامت 22
- اشاره 22
- هدایت تشریعی 23
- رهبری در اسلام 24
- لزوم رفع شبهه از اندیشه امت 26
- اشاره 26
- فصل سوم: دلایل امامت و شیوه انتخاب امام 26
- قاعده لطف 29
- حدیث ثقلین 33
- امامت فقط در خاندان رسول خدا 34
- تعداد امامان 36
- لوح سبز، روایت جابر 36
- گواهی فاطمه علیهاالسلام به دوازده امام 38
- زنده بودن 41
- فصل چهارم: نشانه های امام و حجت الهی 41
- اشاره 41
- اعجاز 42
- خویشاوندی و وصیت از امام پیشین 44
- آشنایی به همه زبان ها 45
- داشتن سلاح پیامبر 47
- بخش دوم: ویژگی ها، صفت ها و برتری های امامت 50
- اشاره 50
- اشاره 51
- فصل اول: شرایط امامت 51
- 1. عصمت 51
- اشاره 51
- آیه تطهیر 52
- عصمت در قرآن 53
- معنای معصوم 56
- 2. علم 58
- اشاره 58
- امام، داناترین فرد هر دوره 58
- علم لدنی امامان 60
- شناخت امام واقعی از راه برتری های علمی 64
- منابع علم ائمه 66
- جامعه و جفر 68
- کلام الهی؛ سرچشمه علم امامان 70
- قرآن و سنت 72
- علم اولین امام با تربیت رسول خدا 73
- روح القدس، کلید علم امامان 74
- محدث کیست؟ 75
- تفاوت دانش پیامبر و امام 77
- 3. علم به جزئیات 78
- اشاره 78
- علم به جزئیات در شب قدر 81
- دانستن اسرار نهانی انسان ها 83
- دانستن اسرار انسان ها به وسیله فرشتگان 84
- علم غیب 86
- علم به آینده 87
- برگزیده شدن از سوی خدا 89
- اشاره 89
- فصل دوم: امامت امام علی علیه السلام 89
- جانشین، نخستین بیعت کننده 90
- گواهی خضر 92
- گواهی تورات 94
- برتری های جانشین پیامبر 95
- جریان حدیث غدیر 97
- اعتراف به خلافت علی علیه السلام 99
- عاقبت دشمنی با جانشین پیامبر 101
- حدیث منزلت برای نخستین امام 103
- آیه ولایت 104
- برگزیدگان خدا 107
- فصل سوم: ویژگی های امامان 107
- اشاره 107
- پیشی گرفتن بر مؤمنان 109
- درختان پاک 110
- کشتی های نجات 111
- ارتباط فرشتگان با امامان 112
- خدمت گزاری جن ها 114
- برکت توسل به خاندان پیامبر 116
- اشاره 118
- بخش سوم: ولایت 118
- اهمیت ولایت امامان 119
- ولایت، ستون دین 120
- آیه اولی الامر 121
- معنا و مصداق اولوالامر 123
- ولایت و اختیارات امام 124
- ولایت ائمه در راستای ولایت پیامبر 125
- ولایت ائمه و واجب بودن پیروی از آنان 127
- پذیرش ولایت ائمه، شرط قبولی کارها 128
- رد ولایت طاغوت ها 130
- ولایت پذیران واقعی 131
- ملاک ولایت پذیری 134
- بخشش نام از سوی خدا به دوستداران ولایت 136
- کسانی که به نام، ولایت پذیرند 137
- سرچشمه تشیع 138
- عاقبت دوستی و دشمنی با علی علیه السلام 139
- محشور شدن هر گروه با امامشان 141
- اشاره 143
- بخش چهارم: قرآن و امامت 143
- مفسّران قرآن 144
- پرسش از آگاهان 147
- آیه طهارت 149
- آیه مباهله 150
- امام مبین در قرآن 152
- امام و گمراهی در قرآن 153
- راست گویان در قرآن 154
- مزد رسالت در قرآن 156
- اولین و آخرین امام از زبان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم 158
- اشاره 158
- بخش پنجم: وجه نام گذاری دوازده امام 158
- گواهی فاطمه علیهاالسلام به دوازده امام 160
- وجه نام گذاری امام حسن علیه السلام 161
- وجه نام گذاری امام حسین علیه السلام 163
- وجه نام گذاری امام سجاد علیه السلام 164
- وجه نام گذاری امام باقر علیه السلام 165
- وجه نام گذاری امام صادق علیه السلام 166
- وجه نام گذاری امام کاظم علیه السلام 167
- وجه نام گذاری امام رضا علیه السلام 169
- وجه نام گذاری امام جواد علیه السلام 170
- وجه نام گذاری امام هادی علیه السلام 171
- وجه نام گذاری امام حسن عسگری علیه السلام 173
- وجه نام گذاری امام مهدی علیه السلام 175
- فلسفه غیبت امام مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف 176
- فلسفه انتظار 177
- کتاب نامه 179
خداحافظی کردند و راهی خانه هایشان شدند.(1)
شناخت امام واقعی از راه برتری های علمی
روزهای برگزاری مراسم حج فرا رسیده بود و حجاج به سوی خانه خدا در حرکت بودند. امام صادق علیه السلام در مدینه زندگی می کرد و آوازه علمی او در سراسر سرزمین های اسلامی طنین انداز شده و به گوش دانشمندان رسیده بود. همه دوست داشتند نزد فرزند رسول خدا بروند و از گفت وگو با او بهره ببرند. روزهای حج بهترین فرصت برای آنان بود تا به بهانه حج، در مسیرشان به مدینه بروند و با امام صادق علیه السلام دیدار کنند.
جمعی از دانشمندان اهل سنت، وارد مدینه شدند و سراغ منزل امام را گرفتند. آنان می خواستند امام را از نزدیک ببینند و او را بیازمایند و به میزان دانش او پی ببرند. آن گروه می پنداشتند که شیعیان در بیان دانش آن حضرت زیاده روی می کنند. این جلسه فرصت مناسبی بود که آنان و شیعیان به شخصیت واقعی امام پی ببرند.
آن روز، امام در منزل نبود. آنان منتظر شدند، ولی از امام خبری نشد. ناگهان مردی وارد شد. به گمان این که او همان امام است به سراغش رفتند، ولی دریافتند او عبدالله نام دارد. عبدالله عموی امام علیه السلام بود، یکی از میهمانان گفت: فرقی ندارد او هم فرزند رسول خداست. می توانیم پرسش هایمان را از او بپرسیم. یکی از شیعیان گفت اگر صبر کنید، امام خواهد آمد، ولی عبدالله، خود، آماده پاسخ گویی به پرسش های آنان شد. پرسش ها یکی پس از دیگری مطرح گردید. رفته رفته، پرسش های
1- غایه المراد، ص 357.