نوجوان و امامت صفحه 70

امام صادق علیه السلام از ناکامل بودن این دانش سخن گفت. در این هنگام، ابوبصیر پرسشی مطرح نکرد، ولی با شوق و رغبت فراوان پرسید: ای پسر رسول خدا!پس دانش کامل چیست؟ امام صادق علیه السلام وقتی بی صبری ابوبصیر را دید، با بیان شیوا و دل نشین در پاسخ او فرمود: «دانش کامل آن است که شب و روز و ساعت به ساعت، مسایلی پیاپی پدید آید». منظور امام الهام هایی بود که ساعت به ساعت از سوی خداوند بر قلب امامان علیهم السلام پرتو می افکند و آنان بر آن آگاه می شوند. ابوبصیر، به حقیقت دانش امامت آگاه شد و دیگر سخنی نگفت. از امام علیه السلام تشکر و سپس منزل امام علیه السلام را ترک کرد.(1)

کلام الهی؛ سرچشمه علم امامان

از راه های دشوار و طولانی به دیدار امام علیه السلام آمده بودند. یکی از بصره و دیگری از مکه. همه آنان از دانشمندان شهر خود بودند. در عبادت و تقوا نیز زبانزد بودند. عباد بن کثیر می خواست هر چه زودتر امام صادق علیه السلام را ببیند؛ چون برای بازگشت به بصره راهی طولانی در پیش داشت و نمی خواست پیروانش را بیش از این چشم انتظار نگه دارد. ابن شریح نیز هر روز شمار زیادی از مردم مکه را به حضور می پذیرفت. باید هرچه زودتر به مکه برگردد و به پرسش های مردم پاسخ گوید. آن دو به دانش خود فخر می فروختند و دلیل حضور آنان نزد امام، نه به دست آوردن دانش بیشتر، بلکه به چالش کشاندن امام صادق علیه السلام و آزمودن ایشان بود.