- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- بخش اول: کلیّات 6
- اشاره 6
- اهمیت امامت 7
- فصل اول: بررسی مسائل اساسی 7
- اشاره 7
- امام غایب؛ خورشیدی در پس ابرها 8
- لزوم شناخت امام 10
- راه دشوار امام شناسی 13
- پرهیز از شناخت ناقص امام 19
- اکمال دین 22
- اشاره 22
- فصل دوم: هدف امامت 22
- هدایت تشریعی 23
- رهبری در اسلام 24
- فصل سوم: دلایل امامت و شیوه انتخاب امام 26
- اشاره 26
- لزوم رفع شبهه از اندیشه امت 26
- قاعده لطف 29
- حدیث ثقلین 33
- امامت فقط در خاندان رسول خدا 34
- تعداد امامان 36
- لوح سبز، روایت جابر 36
- گواهی فاطمه علیهاالسلام به دوازده امام 38
- اشاره 41
- فصل چهارم: نشانه های امام و حجت الهی 41
- زنده بودن 41
- اعجاز 42
- خویشاوندی و وصیت از امام پیشین 44
- آشنایی به همه زبان ها 45
- داشتن سلاح پیامبر 47
- اشاره 50
- بخش دوم: ویژگی ها، صفت ها و برتری های امامت 50
- 1. عصمت 51
- اشاره 51
- فصل اول: شرایط امامت 51
- اشاره 51
- آیه تطهیر 52
- عصمت در قرآن 53
- معنای معصوم 56
- امام، داناترین فرد هر دوره 58
- اشاره 58
- 2. علم 58
- علم لدنی امامان 60
- شناخت امام واقعی از راه برتری های علمی 64
- منابع علم ائمه 66
- جامعه و جفر 68
- کلام الهی؛ سرچشمه علم امامان 70
- قرآن و سنت 72
- علم اولین امام با تربیت رسول خدا 73
- روح القدس، کلید علم امامان 74
- محدث کیست؟ 75
- تفاوت دانش پیامبر و امام 77
- اشاره 78
- 3. علم به جزئیات 78
- علم به جزئیات در شب قدر 81
- دانستن اسرار نهانی انسان ها 83
- دانستن اسرار انسان ها به وسیله فرشتگان 84
- علم غیب 86
- علم به آینده 87
- اشاره 89
- فصل دوم: امامت امام علی علیه السلام 89
- برگزیده شدن از سوی خدا 89
- جانشین، نخستین بیعت کننده 90
- گواهی خضر 92
- گواهی تورات 94
- برتری های جانشین پیامبر 95
- جریان حدیث غدیر 97
- اعتراف به خلافت علی علیه السلام 99
- عاقبت دشمنی با جانشین پیامبر 101
- حدیث منزلت برای نخستین امام 103
- آیه ولایت 104
- فصل سوم: ویژگی های امامان 107
- برگزیدگان خدا 107
- اشاره 107
- پیشی گرفتن بر مؤمنان 109
- درختان پاک 110
- کشتی های نجات 111
- ارتباط فرشتگان با امامان 112
- خدمت گزاری جن ها 114
- برکت توسل به خاندان پیامبر 116
- اشاره 118
- بخش سوم: ولایت 118
- اهمیت ولایت امامان 119
- ولایت، ستون دین 120
- آیه اولی الامر 121
- معنا و مصداق اولوالامر 123
- ولایت و اختیارات امام 124
- ولایت ائمه در راستای ولایت پیامبر 125
- ولایت ائمه و واجب بودن پیروی از آنان 127
- پذیرش ولایت ائمه، شرط قبولی کارها 128
- رد ولایت طاغوت ها 130
- ولایت پذیران واقعی 131
- ملاک ولایت پذیری 134
- بخشش نام از سوی خدا به دوستداران ولایت 136
- کسانی که به نام، ولایت پذیرند 137
- سرچشمه تشیع 138
- عاقبت دوستی و دشمنی با علی علیه السلام 139
- محشور شدن هر گروه با امامشان 141
- اشاره 143
- بخش چهارم: قرآن و امامت 143
- مفسّران قرآن 144
- پرسش از آگاهان 147
- آیه طهارت 149
- آیه مباهله 150
- امام مبین در قرآن 152
- امام و گمراهی در قرآن 153
- راست گویان در قرآن 154
- مزد رسالت در قرآن 156
- اولین و آخرین امام از زبان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم 158
- بخش پنجم: وجه نام گذاری دوازده امام 158
- اشاره 158
- گواهی فاطمه علیهاالسلام به دوازده امام 160
- وجه نام گذاری امام حسن علیه السلام 161
- وجه نام گذاری امام حسین علیه السلام 163
- وجه نام گذاری امام سجاد علیه السلام 164
- وجه نام گذاری امام باقر علیه السلام 165
- وجه نام گذاری امام صادق علیه السلام 166
- وجه نام گذاری امام کاظم علیه السلام 167
- وجه نام گذاری امام رضا علیه السلام 169
- وجه نام گذاری امام جواد علیه السلام 170
- وجه نام گذاری امام هادی علیه السلام 171
- وجه نام گذاری امام حسن عسگری علیه السلام 173
- وجه نام گذاری امام مهدی علیه السلام 175
- فلسفه غیبت امام مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف 176
- فلسفه انتظار 177
- کتاب نامه 179
بر پنج پایه استوار دانست و فرمود:
بنای اسلام، بر پنج پایه استوار است: نماز، زکات، حج، روزه و ولایت (امامت).
زراره، شاگرد امام صادق علیه السلام که از همه به آن حضرت نزدیک تر بود، از امام اجازه خواست و پرسید: در میان این ها، کدام برتر است؟
امام علیه السلام فرمود:
ولایت (امامت) برتر است؛ زیرا ولایت، کلید آن ها و امام راهنمای دیگر واجب ها است.
زراره به این پرسش بسنده نکرد و اولویت های دیگر را پرسید و امام علیه السلام با حوصله و دقت به همه آن پرسش ها پاسخ گفت و در پایان فرمود:
بالاترین درجه و کلید دین در همه چیز، که مایه خرسندی خدا است، شناخت امام بر حق و پیروی از او است، چنان که خداوند می فرماید: «کسی که از پیامبر پیروی کند، از خداوند پیروی کرده است و کسی که سرباز زند، تو در برابر او مسئول نیستی». (نساء: 80)
همانا اگر کسی شب ها را بپاخیزد و روزها را روزه بگیرد و تمام اموالش را در راه خدا انفاق کند و در همه عمر، هر سال برای حج به مکه رود، ولی ولایت (امامت) ولی خدا را نشناسد تا از او پیروی کند و همه کارهایش را با راهنمایی او انجام دهد، او مؤمن نخواهد بود و از ثواب خدا بهره ای نمی برد.(1)
امام غایب؛ خورشیدی در پس ابرها
بحث درباره امامت بود. همه شاگردان پای درس استاد نشسته بودند و گوش فرا می دادند. عده ای نیز لوحی در دست داشتند و آن چه را می شنیدند، به سرعت می نوشتند. اَعْمَشْ، یکی از شاگردان ممتاز امام
1- اصول کافی، ج 2، صص 18 و 19.