خلاصه عبقات الانوار : حدیث منزلت صفحه 109

از هر راهی که می توانستند و حتّی خود دهلوی که جانشینی را منحصر به خانواده ی پیامبر دانسته است، از آن رو که تمامی این کوشش ها در راستای تقویت و تأیید ادّعای ناصبی های منکر اصل دلالت می باشد.

هم چنین اگر تضعیف دلالتِ حدیث بر خلافت، دشمنی و بدخواهی نسبت به حضرت امیر علیه السلام باشد، پس در مورد آمدی و پیروانش _ که منکر اصل و صحّت و ثبوت آن هستند_ چه گمانی می توان برد؟ لذا پوشیده نیست که حال اینان، بدتر از حال ناصبی هاست.

یک ناصبی «هارون» را به «قارون» تحریف کرده است

آری... یکی از ناصبی ها شخصی به نام «حریزبن عثمان» است که به ناصبی بودن و دشمنی شدید با حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام شهرت دارد. وی لفظ حدیث را تحریف کرده و به جای کلمه ی «هارون» کلمه ی «قارون» قرار داده است...

ابوالمؤیّد خوارزمی گوید: «سوم: خطیب _ خداوندازاوبگذرد_ بیش از این احمد را تضعیف کرده و گوید: احمدبن حنبل، حریزبن عثمان را ثقه دانسته است. و گوید: او ثقه است، در حالی که حریز، امیرالمؤمنین علی رضی الله عنه  را دشمن می داشت. و تفاوتی نیست میان او و کسی که با ابوبکر و عمر دشمنی کند.

سپس خطیب گوید: حریز بسیار دروغگو بود، و عدی بن عیاش روایت کرد که گفت: آن چه از پیامبر صلی الله علیه و آله در باره ی فرزند ابی طالب روایت می شود که فرمود: «او نسبت به من در جایگاه هارون نسبت به موسی است»، اشتباه می باشد. ابن عیاش گوید : به او گفتم: صحیحِ آن چیست؟ گفت: ولیدبن عبدالملک بر فراز منبر، آن را چنین روایت می کرد که: علی نسبت به من در جایگاه قارون نسبت به موسی است.

سپس خطیب این زشتی و رسوایی احمد را مورد تأکید قرار داده و گوید: از یزیدبن هارون برای من روایت شد که گفت: ربّ العزّه را در خواب دیدم، فرمود: ای یزید! از حریزبن عثمان می نویسی؟ گفتم: پروردگارا جز نیکی از او ندانستم. فرمود: ای یزید! از او چیزی ننویس، چرا که او علی بن ابی طالب را دشنام می دهد.

و این بازگویی او از احمد است، که به امیرالمؤمنین ناسزا گفت».(1)

از این قضیه، حال آمدی و پیروانش نیز ظاهر می شود چرا که ناصبی ها هنگامی که انکار اصل حدیث برایشان فراهم نشد، آن گونه که دیدید به تحریف آن همّت گماشتند، ولی آمدی و پیروانش اصل حدیث را منکر هستند!!

البته حال احمدبن حنبل نیز از این نقل روشن می شود، برای کسی که ژرف بنگرد.

دهلوی نیز خودش تحریف در این حدیث شریف را یادآور شده و تذکّر داده که این، کار ناصبی ها و خوارج می باشد. او در تفسیرش (فتح العزیز) در تفسیر آیه: (و لاتلبسوا الحق بالباطل)(2)  گوید: «یعنی با تأویل باطلی از خودتان که نیازمند پوشاندن