خلاصه عبقات الانوار : حدیث منزلت صفحه 137

ضمنآ پیامبر صلی الله علیه و آله بارها افرادی غیر علی را جانشین خود کرد، مانند ابن ام مکتوم، و لازمه اش اولی بودنش به خلافت بعد از او نبود»(1)

این مطالب ابن حجر بود، پس کجاست آن چه را نویسنده ی «المرافض» ادّعا کرده و به آن ارجاع داده است؟ بلکه جانشین کردن امیرالمؤمنین علیه السلام بر مدینه را چند بار به طور صریح تکرار کرده است. هم چنین است عبارت «فصل الخطاب» که پیش از این نقل شد.

نویسنده ی «حبیب السّیر» نیز هر چند در آغاز سخنش جانشینی در اهل و عیال را آورده است، ولی در پایان به طور صریح می گوید که جانشین «در میان مردم آن شهر بود»(2)

و امّا شیخ عبدالحق... گفتیم که او این جانشینی را مخصوص به اهل و عیال دانسته که بطلان این سخن، از متن گفته های بزرگان حدیث و سیره آشکار شد، و ثابت گردید که از دروغ های ناصبی ها و پیروانشان است...

12_ محرم بودن و عضو خانواده بودن

12_ دهلوی گوید:

این امور بر پایه ی مَحرم بودن و آگاهی از نهانی های زندگی سامان می یابد، به ناچار در هر شرایطی باید فرزند یا داماد و مانند آن، معیّن شود.

گویم :

بطلان این خرافه روشن است، با این همه دلیل های محکم و برهان های آشکار و شواهد تابناک در پاسخ آن هست که إن شاءالله بعد از این خواهیم آورد. البتّه تمام این سخن ها بیانگر این حقیقت است که این جانشینی، شرافتی بس بزرگ و مقامی والا برای حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام بوده است، و او را ثوابی است همانند ثواب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم . برای بیان بزرگی مقام و عظمت این خلافت همین کلام پیامبر بس است که فرمود: «شهر جز به من یا به تو سامان نمی یابد».

پس ادّعای تعیین پسر یا داماد یا مانندش برای این امر در هر حال، دروغی محض و بهتانی صِرف است...

13_ عدم دلالت برخلافت

13_ دهلوی گوید:

پس این ها دلیلی بر خلافت کبری نمی باشد.

گویم :

دلالت این جانشینی بر امامت عظمی و خلافت کبری به زودی روشن می شود. إن شاءالله

پس در انتظار باشید، افزون بر این که حدیث از چندین وجه دیگر دلالت بر امامت می کند، که إن شاءالله تعالی بیان خواهیم کرد.

14_ پاسخ گویی اهل سنت

14_ دهلوی گوید :