خلاصه عبقات الانوار : حدیث منزلت صفحه 138

و اهل سنّت _ به فضل خداوند متعال _ با پاسخ های قاطعی که در جای خود آمده است _ به تشکیک های نواصب پاسخ داده اند.

گویم :

ما از بزرگان علمای اهل سنّت _ در کتاب های گوناگون حدیث و کلام و سیره شان _ چیزی ندیدیم جز بافته هایشان در نفی دلالت این حدیث شریف بر خلافت امیرالمؤمنین علیه السلام و تصدیق گفته های ناصبی های فرومایه. ما آنان را که به تشکیک ناصبی ها پاسخ داده اند نشناخته ایم. آن پاسخ های دندان شکن قاطع چیست؟ و کجاست؟

لیکن شگفتی از دهلوی است که چرا تشکیک ناصبی را می آورد و پس از آن یکی از پاسخ هایشان را ذکر نمی کند؟! ای کاش چنین می کرد تا به عنوان مؤید ناصبی ها مورد سرزنش قرار نمی گرفت؟!

15_ پراکندگی سخن شیعه

15_ دهلوی گوید :

بیانی که آوردیم، کمال تهذیب و پیرایش سخن شیعه در پی تمسّک به این حدیث است، وگرنه کسی که کتابهایشان را ملاحظه کند، پراکندگی فراوان در سخنانشان را می بیند، و می فهمد که آنان به واقع مطلب نرسیده اند.

در مورد ادّعای دهلوی در ویرایش سخن شیعه در این مقام و پاسخ به آن گویم :

خداوند متعال می فرماید: (کَبرت کلمهً تخرجُ من أفواههم إن یقولون إلّا کذبا)(1)

بسیار بسیار شگفت انگیز است... او می کوشد تا بسیاری از پژوهش های شیعه را به یاد نیاورد. در همین مطلب نیز که از آنان گرفته، کوتاهی می کند. با این همه برای فریفتن عوام، ویرایش و پیرایش سخنانشان را ادّعا می کند، گویی که بر شیعه منّت نهاده و از روی خیرخواهی سخنانی در هم آمیخته و ناهمگونی آنان را در این مقام تصحیح کرده است؟!

شگفتی از این مرد است که چنین ادّعایی می کند، در حالی که در بسیاری از موارد، هدف شیعه از استدلال هایشان را نفهمیده است، و در گفته های آنان چنان دست برده است که پاسخ به آن برایش آسان گردد، و بسا مواضعی که از اشکال های محکم و نقض ها و اعتراض های استوار آنان، به دلیل ناتوانی از حل آن ها، دوری جسته است...؟!

آری! دهلوی بسیاری از تقریرات و پژوهش های شیعه در استدلال به این حدیث را رها کرده است و خود در نوشتن استدلالی که آورده است، اشتباه های چندی دارد. این ادّعای ما نسبت به او، بر هر شخص آگاهی پوشیده نمی ماند که از این قرار است:

1. در نقل حدیث از دو صحیح، از پیش خود، قیدی بر حدیث افزوده است....

2. جمله ای در آن آورده: «آیا مرا در میان زنان و کودکان بجا می گذاری».، تا ناصبی ها هنگام عیب جویی به آن متمسک شوند، و حال آن که در بسیاری از روایات حدیث منزلت، این جمله وجود ندارد.

3. در حالی که گروهی از پژوهشگران بزرگشان به تواتر حدیث تصریح کرده اند، او متعرض آن نشده است، بلکه به نقل های متعدد آن در کتاب هایشان نیز اشاره نکرده است. و تنها به روایت براءبن عازب بسنده کرده و آن را به دو