خلاصه عبقات الانوار : حدیث منزلت صفحه 233

کاهش وضعش می شود. پس اگر آن جانشینی از میان رفت، آن برتری از بین می رود، و آن کمال باز می گردد».(1)

حامد حسین گوید: این کلام رازی در کتاب اربعین بود، لیکن سخنش در تفسیر و نیز سخن جامی که نقل شد، برای سقوط سخنش و بطلان ادّعایش، بسنده است.

نیز: این که آن را موجب کاهش مقام حضرت هارون می داند، مستلزم این است که جانشینی امیرالمؤمنین علیه السلام توسّط پیامبر صلی الله علیه و آله که به جانشین کردن حضرت هارون علیه السلام تشبیه شده است نیز موجب کاستی مقام سرورمان حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام گردد، لیکن این مطلب را جز دیوانه ای تب دار یا منافقی نفرین شده ملتزم نمی شود. به ویژه که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آن سخن را برای دلداری مولایمان حضرت علی علیه السلام فرمودند!!

به طور کلّی این سخن مستلزم طعنه زدن و اهانت به پیامبر و امام بلکه به خداوند علیّ عظیم است...

لیکن زشت تر و بدتر از این سخن، گفته ی بعضی حکمای اهل سنّت است که جانشین نمودن هارون باعث شد قوم موسی بندگی خداوند را رها کنند و گوساله را پرستیدند!! این مطلب را فقیه ابواللیث سمرقندی در تفسیر خود نقل کرده است که متن آن چنین است: «(و قال موسی لأخیه هارون) یعنی: پیش از رفتنش به کوه به او گفت : (اخلفنی فی قومی) یعنی: خلیفه ی من بر قومم باش، (و أصلح) یعنی: به صلاح فرمانشان ده و گفته می شود: و میانشان اصلاح کن. (و لا تتّبع سبیل المفسدین) یعنی: و راه سرکشان را پیروی مکن و به آن رضایت مده و راه اطاعت کنندگان را پیروی کن.

و بعضی حکما گفتند: از این جا بود که قومش بعد از او پرستش خداوند را رها کردند و گوساله را پرستیدند، چون آنان را به هارون سپرد نه به پروردگارشان. لذا پیامبر صلی الله علیه و آله بعد از خود جانشینی قرار نداد، و کار امّتش را به خداوند سپرد، پس خداوند متعال برای امّتش برترینِ مردم را بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله برگزید که او ابوبکر صدیق است، و میانشان اصلاح کرد».

حامد حسین گوید: آیا این جز بدگویی از پیامبران معصوم خداوند است؟ بلکه آیا جز اهانتی به خداوند عزّوجلّ است که چنین پیامبرانی فرستاده است؟

لیکن هدف از این سخن و امثالش این است که می خواهند راهی را که رفته اند و افترایی را که به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم زده اند _ یعنی کاملا مشخّص نکردن خلیفه ی بعد از خودش _ را توجیه کنند!! می خواهند آن چه را که گمان برده اند، توجیه کنند، هرچند که مستلزم کاستی و توهین به پیامبر و پیامبران باشد!!

2_ سخن دیگر دهلوی

2_ دهلوی گوید:

پس روشن شد که از این راه، استدلال به خلافت حضرت امیر، برپا نمی شود.

گویم :

اگر منظورش این است که استدلال از راه عمومیت منزلت ها برپا نمی شود، بلکه از راه دیگری استوار می شود،