خلاصه عبقات الانوار : حدیث منزلت صفحه 357

(14) بازویم به علی علیه السلام محکم شد

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم درباره ی علی علیه السلام فرمود: «بازویم به او محکم شد، همان گونه که بازوی موسی به برادرش هارون محکم شد. و او جانشین من و وزیر من است و اگر پس از من نبوّت بود، او یک پیامبر می بود.»

در حدیثی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم امیرالمؤمنین علیه السلام را به حضرت هارون علیه السلام تشبیه فرمود، با نصّ بر جانشینی و خلافتش، سپس فرمود: «اگر پس از من نبوّت بود، او [= علی ] پیامبر می بود.»

متن حدیث چنین است: «از انس رضی الله عنه که گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود : خداوند مرا بر پیامبران برگزید و برایم جانشینی انتخاب فرمود، و من پسرعمویم را برگزیدم. و بازویم را به او محکم کرد، همان گونه که بازوی موسی را به برادرش هارون محکم کرد. اوست جانشین و وزیر من. و اگر بعد از من نبوّت بود، او پیامبر بود.»(1)

این حدیث که سید علی همدانی در کتابش (جواهر الأخبار و لآلی الآثار فی فضائل اهل البیت) روایت کرده است، به روشنی بر خلافت و جانشینی امیرالمؤمنین علیه السلام صراحت دارد چون پس از ایشان صلی الله علیه و آله و سلم پیامبری نیست، او در این مقام است و گرنه  8 پیامبر بود...

بطور خلاصه، امیر المؤمنین علیه السلام همه ی مقام های حضرت هارون علیه السلام را داراست جز نبوّت، چون پیامبر اسلام خاتم النّبیین است.

(15) گفته ی عمّار درباره ی حضرت امیر علیه السلام و استدلالش به حدیث منزلت

شیخ علی متقی روایت می کند :

«از یحیی بن عبدالله بن حسن، از پدرش که گفت: علی [در معرکه جمل ] مشغول خطبه خواندن بود که مردی به پا خاست و گفت: ای امیرالمؤمنین! مرا خبر ده که اهل جماعت، اهل تفرقه، اهل سنّت و اهل بدعت چه کسانی هستند؟ فرمود: وای بر تو! اکنون که از من پرسیدی، پس بفهم که چه می گویم، و مبادا که پس از من درباره اش از کسی بپرسی.

اهل جماعت منم و هر کسی که از من پیروی کند، هر چند که اندک باشند، و آن به فرمان خدا و فرمان پیامبرش است.

اهل تفرقه، کسانی اند که با من و با پیروان من مخالفت کنند، هرچند که بسیار باشند.

اهل سنّت آنانند که چنگ زده اند به آن چه خداوند و پیامبرش برایشان سنّت کرده، هرچند که اندک باشند.

و امّا اهل بدعت، مخالفان فرمان و کتاب خداوند و پیامبرانش می باشند، کسانی که به رأی و خواسته ی خودشان عمل می کنند هرچند که بسیار باشند. نخستین گروهشان مُرده و گروه های دیگرشان باقی مانده اند و هلاک و برانداختن آن ها از روی زمین بر خداوند است.

عمّار به پا خاست و عرض کرد: ای امیرالمؤمنین، مردم سخن از غنیمت می رانند و گمان دارند هر کسی که با ما