خلاصه عبقات الانوار : حدیث منزلت صفحه 394

جانشینی، چیزی جز عناد و مخالفت با خودِ پیامبر گرامی  6 نیست، چون حضرتش خود این مرتبه را با بیانی روشن به خود و به علی علیه السلام اختصاص داده است. اینک نیک بنگرید که ادّعای ضعف این جانشینی به آن جا می رسد که برای امیرالمؤمنین علیه السلام نقصی به شمار آورده می شود!!

لیکن ابن تیمیه از بی ادبی به ساحت مقدّس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و نیز امیرالمؤمنین علیه السلام و عمّار یاسر، باکی ندارد.

بعلاوه، سخنش بی ادبی نسبت به عمربن خطاب و معاویه و سعدبن ابی وقاص و دیگر پیشوایانش است، که ابن تیمیّه همواره با دروغ ها و بیهوده گویی ها همواره در جهت حمایت و دفاع از آنان تلاش کرده است. چون، از دیدگاه آنان نیز حدیث منزلت دلالت بر شأنی بسیار بزرگ و مقامی والا دارد، و درحقیقت آرزو کرده اند که این مقام در برابر دنیا و آن چه در آن است، برایشان حاصل شود. اگر دلالت حدیث بر افضلیت نمی بود، این گفته و آرزو را مفهومی نبود! در این صورت آیا ابن تیمیّه آنان را به جهالت توصیف می کرد؟ و آیا حالشان را به حال نصاری تشبیه می کرد، آن گونه که آورده است؟

(23) یا من باید بمانم یا تو بمانی

(23) پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «چاره ای نیست جز این که من بمانم یا تو بمانی.»

در بعضی نقل های حدیث منزلت است که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم هنگامی که خواست امیرالمؤمنین علیه السلام را بر مدینه جانشین کند، به آن جناب فرمود: «چاره ای نیست جز این که من بمانم یا تو بمانی.»

ابن سعد، این لفظ را روایت کرده است:

«روح بن عباد، از عوف، از میمون، از براءبن عازب و زیدبن ارقم که گفتند: وقتی جنگ جیش العسره که تبوک است فرا رسید، رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی بن ابی طالب فرمود : ناگزیر باید من بمانم یا تو بمانی. آنگاه او را به جا گذاشت. هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله برای جنگ عازم شد، مردمی گفتند: رسول خدا او را به جا نگذاشت جز برای علّتی از او که آن را نپسندید. این سخن به گوش علی رسید، در پیِ پیامبر صلی الله علیه و آله رفت تا به ایشان رسید. پیامبر به او فرمود: چه چیز تو را به این جا آورد؟ گفت: ای رسول خدا، شنیدم مردمی گمان می برند که به جهت علّتی که از من نپسندیدی مرا به جا گذاشتی. رسول خدا صلی الله علیه و آله خندید و فرمود: ای علی، آیا راضی نمی شوی که نسبت به من همانند هارون نسبت به موسی باشی غیر از این که تو پیامبر نیستی! گفت: آری، ای رسول خدا همین گونه است.»(1)

ابن حجر در شرح این حدیث گوید: «جمله آیا راضی نمی شوی که نسبت به من در جایگاه هارون نسبت به موسی باشی.» یعنی نسبت به من در جایگاه هارون نسبت به موسی قرارگیری. و حرف «باء» زائده است.

در روایت سعیدبن مسیب از سعد است: علی گفت: راضی شدم، راضی شدم. چنان که احمد نقل کرد.

در حدیث براء و زیدبن ارقم از ابن سعد نیز چنین آمده است: گفت: آری ای رسول خدا، این چنین است، و در آغاز حدیث آن دو، آمده است که حضرتش به علی علیهما السلام فرمود: به ناچار باید من بمانم یا تو بمانی. لذا علی ماند. شنید مردمی