درسنامه کلیات امامت صفحه 231

میتوانند به او اعتماد کرده و رهبری جامعه را به او بسپارند؟

شیخ طوسی در این زمینه می گوید:

امام باید از ابتدا تا پایان عمر در گفتار و رفتار خود از اشتباه و فراموشی معصوم باشد، زیرا اگر گناهی از او سر زند، جایگاهش در دل ها سقوط می کند و اگر دچار اشتباه و فراموشی شود به گفته های او اعتماد نخواهد شد، در نتیجه فایده نصب او در جایگاه امامت باطل خواهد شد.(1)

5. نقض غرض

ارتکاب گناه از امام سبب تشویق مردم به گناه و معصیت می شود، در حالی که غرض این بود که مردم از گناه فاصله بگیرند.

عصمت امام از منظر قرآن و روایات

1. آیه عهد

«وَ إِذِ ابْتَلی إِبْرَهِیمَ رَبُّهُ بِکلِمَتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنی جَاعِلُک لِلنَّاسِ إِمَاماً قَالَ وَ مِن ذُرِّیتی قَالَ لا ینَالُ عَهْدِی الظلِمِینَ».(2)

مراد از دو واژه «امام و عهد» نمیتواند نبوت باشد؛ زیرا اولاً، جای این سؤال است که چرا خداوند واژه روشن و واضح نبی و رسول را که در آیات متعدد به کار برده، اینجا استفاده نکرده و از واژه امام استفاده کرده که ظهور در راهبری دارد نه صرف هدایت و راهنمایی و ابلاغ وحی (که وظیفه اولی نبی است)؛ ثانیاً، درخواست حضرت ابراهیم علیه السلام که فرمود: «و من ذریتی» نشان میدهد که حضرت دارای فرزندانی بوده است، و به تصریح قرآن فرزند دار شدن آن حضرت در ایام پیری و گذشت سالیان متمادی از نبوت ایشان بوده است؛ ثالثاً، ابتدای آیه سخن از پیروزی حضرت ابراهیم علیه السلام در امتحانات متعدد و سخت است که ظاهراً اتفاقاتی مانند سوزاندن آن حضرت در آتش، دستور گذاشتن زن و فرزند در جای دور از وطن و خالی از آب و آبادانی، امر به ذبح فرزند و... میباشد که بعد از