- مقدمه ناشر 1
- اشاره 4
- ضرورت طرح بحث امامت 6
- تاریخچه بحث 7
- پیشینه بحث 8
- وجوب امامت 10
- امامت خاصه و عامه 12
- اشاره 14
- اشاره 15
- معنای لغوی 15
- امام و امامت 15
- کاربردهای واژه امام در قرآن 16
- تعریف امامت در بیان دانشمندان شیعه 18
- معنای اصطلاحی 18
- تحلیل و بررسی 20
- خلیفه و خلافت 27
- ولیّ و ولایت 28
- وصیّ و وصایت 29
- اشاره 33
- راز ختم نبوت 36
- اشاره 42
- اول. قاعده لطف 43
- اشاره 43
- اشاره 43
- تعریف قاعده لطف 44
- اقسام لطف، محصل و مقرب 46
- برهان لطف و حکمت الهی 47
- اشاره 50
- پیش فرض ها 51
- خاتمیت دین اسلام 51
- استمرار هدایت 51
- اشاره 51
- لزوم امتثال تکالیف 56
- انسان، زندگی اجتماعی و حکومت 57
- انسان، ویژگی ها و کج رفتاری های او 60
- اشاره 65
- اشاره 66
- تحلیل و بررسی 70
- تکمله 71
- ولایت خدا 74
- اشاره 77
- یک. نارسایی استدلال به سیره عقلائیه 78
- اشاره 78
- دو. تعدد امام 81
- سه. کفایت خبر از پیامبر (و بحث فترت) 81
- چهار. نصب الهی امام 84
- پنج. بدل داشتن امامت (عدم انحصار لطف در امام) 86
- اشاره 89
- هفت. قاعده لطف و غیبت امام 92
- امامت 250 ساله 99
- سخن پایانی 101
- اشاره 105
- اشاره 111
- چهارم. چالش های چشم گیر 113
- اشاره 116
- اشاره 117
- برهان عرفانی بر ضرورت انسان کامل 118
- تنوع استدلال بر ضرورت وجود انسان کامل 118
- دلیل دیگر بر لزوم انسان کامل 119
- تطبیق انسان کامل بر امام 121
- اشاره 123
- اشاره 124
- بیان اول: امام، تحقق بخش هدف خلقت 125
- بیان دوم: امام، واسطه پیدایش خلقت 126
- بیان سوم: امام، امان مردم 127
- اشاره 131
- اشاره 132
- اشاره 132
- الف. آیات امامت 132
- آیه اول: همراهی با صادقین 132
- اشاره 132
- دیدگاه مفسرین پیرامون آیه 134
- اشکالات 138
- اشاره 141
- اشاره 142
- دیدگاه مفسرین 143
- 1. حاکمان و سلاطین 144
- اشاره 144
- مصداق اولوا الامر 144
- 3. فرماندهان جنگی 146
- 4. اقامه کنندگان شعائر دینی 147
- 5. اصحاب پیامبر 147
- 6. دو خلیفه اول و دوم (ابوبکر و عمر) 147
- 7. اجماع امت (اهل حلّ و عقد) 147
- 8 . ائمه اهل بیت 148
- بیان چند روایت 149
- سؤالات و شبهات 151
- اشاره 157
- اشاره 158
- مصداق هادی 162
- اشاره 165
- اشاره 166
- بررسی و تبیین 168
- جایگاه امام 171
- امامِ نور، منصوبِ خدا 172
- اشاره 175
- اشاره 176
- اشاره 176
- 1. حدیث معرفت 176
- الف) علم و معرفت 177
- ب) عمومیت ازمانی و افرادی 178
- ج) امام حیّ و حاضر 178
- د) مرگ جاهلیت 178
- ه) حقیقت معرفت 179
- و) حدّ معرفت 180
- اشاره 183
- اشاره 184
- بحث اول: معنای ثقلین 187
- بحث سوم: کیستی اهل بیت 188
- بحث دوم: صحت و تواتر 188
- بحث چهارم: سنتی و عترتی 191
- ب) جامعیت در علم و معرفت 192
- بحث پنجم: نکات حدیث 192
- الف) بقای قرآن و عترت 192
- ج) عصمت قرآن و عترت 192
- ه) لزوم تمسک به قرآن و عترت 193
- د) هدایت مطلق در کتاب و عترت 193
- اشاره 195
- 4. حدیث سفینه 201
- 5. احادیث اضطرار به حجت 202
- اشاره 207
- اشاره 209
- الف. عصمت 209
- مفهوم شناسی 209
- دیدگاه شیعه 210
- منشأ عصمت 212
- مراتب عصمت 215
- انکار عصمت 216
- اشاره 218
- 1. برهان امتناع تسلسل 219
- اشاره 219
- بررسی اشکالات 220
- اشاره 227
- 3. حجیّت کلام امام 230
- 4. اعتماد مردم 230
- 5. نقض غرض 231
- عصمت امام از منظر قرآن و روایات 231
- 1. آیه عهد 231
- اشاره 236
- 3. همراهی با صادقین 240
- 5. حدیث ثقلین 241
- 7. مقام امامت 242
- 6. مقام حجیت 242
- اشاره 245
- راه تحقّق عصمت 246
- راز عصمت 247
- عصمت و اختیار 248
- اشاره 251
- محورهای اصلی علم امام 252
- اشاره 252
- علم امام از منظر قرآن 253
- ضرورت علم امام و محدوده آن 254
- اشاره 254
- دیدگاه زیدیه 254
- دیدگاه اهل سنت 255
- دیدگاه اسماعیلیه 255
- دیدگاه شیعه امامیه 256
- نوع و کیفیت علم امام 259
- اشاره 262
- گستره علوم اهل بیت 263
- اشاره 263
- منابع علوم امامان اهل بیت 267
- ازدیاد علم امام و ارادی بودن آن 270
- اشاره 272
- شیعه امامیه و افضلیت مطلق 273
- اشاره 273
- امامت مفضول قبیح است 274
- بررسی اشکالات 275
- قرآن و افضلیت امام 278
- اشاره 280
- اشاره 282
- ضرورت وجود مرجع دینی و علمی 282
- اهل سنت و نیازمندی به مرجعیت دینی 283
- دلایل قرآنی مرجعیت اهل بیت 284
- اشاره 294
- حدیث سفینه 295
- حدیث ثقلین 295
- اشاره 295
- حدیث امان 296
- ب. رهبری سیاسی جامعه 298
- اشاره 298
- 3. تکالیف اجتماعی 299
- 1. حفظ نظام اجتماعی مسلمانان 299
- اشاره 299
- دیدگاه امامیه 299
- 2. برقراری عدالت اجتماعی 299
- دیدگاه اهل سنت 300
- 4. اجرای حدود الهی 300
- اشاره 303
- اشاره 304
- انواع ولایت 305
- مراتب ولایت تکوینی 307
- اشاره 311
- اشاره 312
- الف) ولایت شرعی (در تشریع) 312
- ب) ولایت تشریعی 313
- ج) ولایت تکوینی 316
- تکیه گاه تصرف تکوینی 318
- اشاره 321
- انواع خلافت 322
- اشاره 322
- محدوده خلافت 323
- تذکّر 326
- سرّ خلافت 328
- شرایط خلیفه 329
- تعیین خلیفه 329
- استمرار خلافت 331
- اشاره 333
- دیدگاه امامیه (نص و انتصاب) 335
- دیدگاه اسماعیلیه 336
- دیدگاه زیدیه (نص و دعوت) 337
- 1. صفات امام 339
- اشاره 339
- استدلال شیعه امامیه بر لزوم نص در تعیین امام 339
- 2. سیره پیامبر 340
- 3. عدم مشروعیت روش انتخاب 342
- 5. امامت، عهد الهی 343
- 4. امامت، خلافت از پیامبری 343
- اشاره 346
- اشاره 347
- اشاره 348
- یک. شواهد تاریخی 348
- الف) عدم وجود نص 348
- سه. امامت و سایر فرایض 350
- اشاره 352
- حدیث اول. حدیث منزلت 353
- یکم. وجود نصوص متعدد 353
- اشاره 353
- اشاره 353
- حدیث دوم. حدیث دار 355
- حدیث سوم. حدیث هدایت 356
- حدیث چهارم. حدیث غدیر 356
- دوم. احتجاج به نصوص 361
- سوم. عدم امکان قیام علیه ابوبکر 363
- پنجم. قرائن و شواهد 364
- چهارم. امامت و سایر فرایض 364
- ب) رفتار صحابه 366
- ج) تعارض نصوص امامت 367
- الف) کتاب ها 376
- ب) مجلات 391
کرد. از این رو، بحث عدالت صحابه مطرح شد.
دلایل قرآنی مرجعیت اهل بیت
مرجعیت دینی و علمی اهل بیت از آیات و روایات متعددی قابل بررسی و اثبات است. برخی آیاتی که در این زمینه مطرح شده است عبارت است از:
1. آیه اولوا الامر: «یَاأَیهَُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ أَطِیعُواْ اللَّهَ وَ أَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَ أُوْلی الْأَمْرِ مِنکم».(1)
پیرامون این آیه مباحث متعددی در گذشته بیان شد. در اینجا فقط اشاره می کنیم:
الف) اطاعت از ولیّ امر به صورت مطلق و عطف آن بر پیامبر و بر خداوند، نشانه آن است که او مرجع اصلی و حقیقی در امر دین است. روشن است که اطاعت از خدا یعنی اطاعت از فرامین او که در قالب شریعت ارائه شده است، و نیز اطاعت از رسول نیز علاوه بر اطاعت در مسایل حکومتی و اجرایی، اطاعت از مسایل دینی و معرفتی را نیز شامل است. عطف بر خدا و رسول به عنوان دو مرجع دینی نشانه آن است که ولیّ امر نیز در طول آن دو، مرجع دینی می باشد.
ب) مصداق اولوا الامر، با توجه به محتوای آیه، صحابه و عملکردشان در صدر اسلام به گواهی تاریخ، و نیز روایات متعدد کسانی جز اهل بیت نیستند.
جابر بن یزید جعفی می گوید:
سَمِعْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِی یقُولُ: لَمَّا أَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَی نَبِیهِ مُحَمَّدٍ6: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکمْ»، قُلْتُ: یا رَسُولَ اللَّهِ! عَرَفْنَا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ، فَمَنْ أُولُو الْأَمْرِ الَّذِینَ قَرَنَ اللَّهُ طَاعَتَهُمْ بِطَاعَتِک؟ فَقَالَ: هُمْ خُلَفَائِی یا جَابِرُ وَ أَئِمَّهُ الْمُسْلِمِینَ مِنْ بَعْدِی أَوَّلُهُمْ عَلِی بْنُ أَبِی طَالِبٍ ثُمَّ الْحَسَنُ وَ الْحُسَینُ ثُمَّ عَلِی بْنُ الْحُسَینِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِی الْمَعْرُوفُ فِی التَّوْرَاهِ بِالْبَاقِرِ وَ سَتُدْرِکهُ یا جَابِرُ فَإِذَا لَقِیتَهُ فَأَقْرِئْهُ مِنِّی السَّلَامَ ثُمَّ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ مُوسَی بْنُ جَعْفَرٍ ثُمَّ عَلِی بْنُ مُوسَی ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِی ثُمَّ عَلِی بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ الْحَسَنُ بْنُ عَلِی ثُمَّ سَمِیی وَ
1- نساء/59.