- مقدمه ناشر 1
- اشاره 4
- ضرورت طرح بحث امامت 6
- تاریخچه بحث 7
- پیشینه بحث 8
- وجوب امامت 10
- امامت خاصه و عامه 12
- اشاره 14
- معنای لغوی 15
- اشاره 15
- امام و امامت 15
- کاربردهای واژه امام در قرآن 16
- معنای اصطلاحی 18
- تعریف امامت در بیان دانشمندان شیعه 18
- تحلیل و بررسی 20
- خلیفه و خلافت 27
- ولیّ و ولایت 28
- وصیّ و وصایت 29
- اشاره 33
- راز ختم نبوت 36
- اشاره 42
- اول. قاعده لطف 43
- اشاره 43
- اشاره 43
- تعریف قاعده لطف 44
- اقسام لطف، محصل و مقرب 46
- برهان لطف و حکمت الهی 47
- اشاره 50
- اشاره 51
- پیش فرض ها 51
- خاتمیت دین اسلام 51
- استمرار هدایت 51
- لزوم امتثال تکالیف 56
- انسان، زندگی اجتماعی و حکومت 57
- انسان، ویژگی ها و کج رفتاری های او 60
- اشاره 65
- اشاره 66
- تحلیل و بررسی 70
- تکمله 71
- ولایت خدا 74
- اشاره 77
- اشاره 78
- یک. نارسایی استدلال به سیره عقلائیه 78
- دو. تعدد امام 81
- سه. کفایت خبر از پیامبر (و بحث فترت) 81
- چهار. نصب الهی امام 84
- پنج. بدل داشتن امامت (عدم انحصار لطف در امام) 86
- اشاره 89
- هفت. قاعده لطف و غیبت امام 92
- امامت 250 ساله 99
- سخن پایانی 101
- اشاره 105
- اشاره 111
- چهارم. چالش های چشم گیر 113
- اشاره 116
- اشاره 117
- تنوع استدلال بر ضرورت وجود انسان کامل 118
- برهان عرفانی بر ضرورت انسان کامل 118
- دلیل دیگر بر لزوم انسان کامل 119
- تطبیق انسان کامل بر امام 121
- اشاره 123
- اشاره 124
- بیان اول: امام، تحقق بخش هدف خلقت 125
- بیان دوم: امام، واسطه پیدایش خلقت 126
- بیان سوم: امام، امان مردم 127
- اشاره 131
- آیه اول: همراهی با صادقین 132
- الف. آیات امامت 132
- اشاره 132
- اشاره 132
- اشاره 132
- دیدگاه مفسرین پیرامون آیه 134
- اشکالات 138
- اشاره 141
- اشاره 142
- دیدگاه مفسرین 143
- 1. حاکمان و سلاطین 144
- اشاره 144
- مصداق اولوا الامر 144
- 3. فرماندهان جنگی 146
- 5. اصحاب پیامبر 147
- 7. اجماع امت (اهل حلّ و عقد) 147
- 6. دو خلیفه اول و دوم (ابوبکر و عمر) 147
- 4. اقامه کنندگان شعائر دینی 147
- 8 . ائمه اهل بیت 148
- بیان چند روایت 149
- سؤالات و شبهات 151
- اشاره 157
- اشاره 158
- مصداق هادی 162
- اشاره 165
- اشاره 166
- بررسی و تبیین 168
- جایگاه امام 171
- امامِ نور، منصوبِ خدا 172
- اشاره 175
- اشاره 176
- 1. حدیث معرفت 176
- اشاره 176
- الف) علم و معرفت 177
- ب) عمومیت ازمانی و افرادی 178
- ج) امام حیّ و حاضر 178
- د) مرگ جاهلیت 178
- ه) حقیقت معرفت 179
- و) حدّ معرفت 180
- اشاره 183
- اشاره 184
- بحث اول: معنای ثقلین 187
- بحث دوم: صحت و تواتر 188
- بحث سوم: کیستی اهل بیت 188
- بحث چهارم: سنتی و عترتی 191
- ب) جامعیت در علم و معرفت 192
- ج) عصمت قرآن و عترت 192
- الف) بقای قرآن و عترت 192
- بحث پنجم: نکات حدیث 192
- ه) لزوم تمسک به قرآن و عترت 193
- د) هدایت مطلق در کتاب و عترت 193
- اشاره 195
- 4. حدیث سفینه 201
- 5. احادیث اضطرار به حجت 202
- اشاره 207
- الف. عصمت 209
- مفهوم شناسی 209
- اشاره 209
- دیدگاه شیعه 210
- منشأ عصمت 212
- مراتب عصمت 215
- انکار عصمت 216
- اشاره 218
- 1. برهان امتناع تسلسل 219
- اشاره 219
- بررسی اشکالات 220
- اشاره 227
- 4. اعتماد مردم 230
- 3. حجیّت کلام امام 230
- 1. آیه عهد 231
- عصمت امام از منظر قرآن و روایات 231
- 5. نقض غرض 231
- اشاره 236
- 3. همراهی با صادقین 240
- 5. حدیث ثقلین 241
- 7. مقام امامت 242
- 6. مقام حجیت 242
- اشاره 245
- راه تحقّق عصمت 246
- راز عصمت 247
- عصمت و اختیار 248
- اشاره 251
- اشاره 252
- محورهای اصلی علم امام 252
- علم امام از منظر قرآن 253
- دیدگاه زیدیه 254
- ضرورت علم امام و محدوده آن 254
- اشاره 254
- دیدگاه اهل سنت 255
- دیدگاه اسماعیلیه 255
- دیدگاه شیعه امامیه 256
- نوع و کیفیت علم امام 259
- اشاره 262
- گستره علوم اهل بیت 263
- اشاره 263
- منابع علوم امامان اهل بیت 267
- ازدیاد علم امام و ارادی بودن آن 270
- اشاره 272
- اشاره 273
- شیعه امامیه و افضلیت مطلق 273
- امامت مفضول قبیح است 274
- بررسی اشکالات 275
- قرآن و افضلیت امام 278
- اشاره 280
- اشاره 282
- ضرورت وجود مرجع دینی و علمی 282
- اهل سنت و نیازمندی به مرجعیت دینی 283
- دلایل قرآنی مرجعیت اهل بیت 284
- اشاره 294
- حدیث سفینه 295
- حدیث ثقلین 295
- اشاره 295
- حدیث امان 296
- ب. رهبری سیاسی جامعه 298
- اشاره 298
- 3. تکالیف اجتماعی 299
- اشاره 299
- دیدگاه امامیه 299
- 2. برقراری عدالت اجتماعی 299
- 1. حفظ نظام اجتماعی مسلمانان 299
- 4. اجرای حدود الهی 300
- دیدگاه اهل سنت 300
- اشاره 303
- اشاره 304
- انواع ولایت 305
- مراتب ولایت تکوینی 307
- اشاره 311
- الف) ولایت شرعی (در تشریع) 312
- اشاره 312
- ب) ولایت تشریعی 313
- ج) ولایت تکوینی 316
- تکیه گاه تصرف تکوینی 318
- اشاره 321
- اشاره 322
- انواع خلافت 322
- محدوده خلافت 323
- تذکّر 326
- سرّ خلافت 328
- شرایط خلیفه 329
- تعیین خلیفه 329
- استمرار خلافت 331
- اشاره 333
- دیدگاه امامیه (نص و انتصاب) 335
- دیدگاه اسماعیلیه 336
- دیدگاه زیدیه (نص و دعوت) 337
- 1. صفات امام 339
- استدلال شیعه امامیه بر لزوم نص در تعیین امام 339
- اشاره 339
- 2. سیره پیامبر 340
- 3. عدم مشروعیت روش انتخاب 342
- 4. امامت، خلافت از پیامبری 343
- 5. امامت، عهد الهی 343
- اشاره 346
- اشاره 347
- یک. شواهد تاریخی 348
- اشاره 348
- الف) عدم وجود نص 348
- سه. امامت و سایر فرایض 350
- اشاره 352
- اشاره 353
- یکم. وجود نصوص متعدد 353
- حدیث اول. حدیث منزلت 353
- اشاره 353
- حدیث دوم. حدیث دار 355
- حدیث چهارم. حدیث غدیر 356
- حدیث سوم. حدیث هدایت 356
- دوم. احتجاج به نصوص 361
- سوم. عدم امکان قیام علیه ابوبکر 363
- پنجم. قرائن و شواهد 364
- چهارم. امامت و سایر فرایض 364
- ب) رفتار صحابه 366
- ج) تعارض نصوص امامت 367
- الف) کتاب ها 376
- ب) مجلات 391
تشریع امور دینی برای امامان کار آسانی نیست. البته باید توجه داشت بیان و تبیین احکام شرعی غیر از جعل آن است.
ج) ولایت تکوینی
1. مرحله سوم از مراتب ولایت تکوینی هم از نظر تاریخ قابل اثبات است، بدین معنا که با رجوع به تاریخ و زندگی ائمه روشن می شود که آن بزرگواران همچون سایر اولیای الهی تصرفاتی در عالم وجود داشتند؛ چنانکه کرامات ایشان در کتاب های تاریخی ذکر شده است و هم از این جهت که دارای مقام الهی و عهد امامت هستند و چنین مقامی می طلبد که واجد آن برای اثبات مقامش و پاسخ به برخی درخواستها، با اذن الهی بتواند تصرفات خاصی انجام دهد، چنانکه برای پیامبران نیز این مطلب ثابت است.
2. مرحله دوم که همان تصرف در امور زندگی فرد و اراده و انتخاب اوست؛ بدین معنا است که امام اراده و امور مربوط به او را نیز مدیریت می کند به گونه ای که گاه کارهایی بدون اراده قبلی از انسان صادر می شود و یا حوادثی برای او اتفاق می افتد که به گمانش تصادفی است، ولی در اصل با خواست امام و مدیریت و تصرف او تحقق پیدا کرده است. این نوع از ولایت مستلزم آن است که امام بر قلب و روح مردم احاطه داشته و بتواند در طول اراده و تصرف خدا و با اجازه او در قلوب و اراده انسانها تصرف کند. تبیین این مرحله از چند راه قابل بررسی است:
1-2. مقام هدایت گری: توضیح این مقام در بحث حقیقت امامت آمد.
2-2. تحقق مقدرات: با توجه به شب قدر و نزول ملائکه و تعیین مقدرات و اجرای آنها توسط امام، احاطه امام بر قلوب و تصرف ایشان امری پذیرفتنی است.
امام جواد از پدران گرامیش از امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید:
رسول خدا6 به اصحابش فرمود: آمِنُوا بِلَیلَهِ الْقَدْرِ فَإِنَّهُ ینْزِلُ فِیهَا أَمْرُ السَّنَهِ وَ إِنَّ لِذَلِک وُلَاهً مِنْ بَعْدِی عَلِی بْنَ أَبِی طَالِبٍ وَ أَحَدَ عَشَرَ مِنْ وُلْدِه؛ به شب قدر ایمان بیاورید، زیرا امر سال در آن شب نازل می شود و دست های توانائی از آن امر حفاظت می کنند و در اجرای آن می کوشند و آنها علی و یازده فرزند او هستند.(1)
1- شیخ مفید، الارشاد، ج2، ص345، ح2.