- مقدمه ناشر 1
- اشاره 4
- ضرورت طرح بحث امامت 6
- تاریخچه بحث 7
- پیشینه بحث 8
- وجوب امامت 10
- امامت خاصه و عامه 12
- اشاره 14
- امام و امامت 15
- اشاره 15
- معنای لغوی 15
- کاربردهای واژه امام در قرآن 16
- معنای اصطلاحی 18
- تعریف امامت در بیان دانشمندان شیعه 18
- تحلیل و بررسی 20
- خلیفه و خلافت 27
- ولیّ و ولایت 28
- وصیّ و وصایت 29
- اشاره 33
- راز ختم نبوت 36
- اشاره 42
- اشاره 43
- اول. قاعده لطف 43
- اشاره 43
- تعریف قاعده لطف 44
- اقسام لطف، محصل و مقرب 46
- برهان لطف و حکمت الهی 47
- اشاره 50
- استمرار هدایت 51
- خاتمیت دین اسلام 51
- پیش فرض ها 51
- اشاره 51
- لزوم امتثال تکالیف 56
- انسان، زندگی اجتماعی و حکومت 57
- انسان، ویژگی ها و کج رفتاری های او 60
- اشاره 65
- اشاره 66
- تحلیل و بررسی 70
- تکمله 71
- ولایت خدا 74
- اشاره 77
- یک. نارسایی استدلال به سیره عقلائیه 78
- اشاره 78
- سه. کفایت خبر از پیامبر (و بحث فترت) 81
- دو. تعدد امام 81
- چهار. نصب الهی امام 84
- پنج. بدل داشتن امامت (عدم انحصار لطف در امام) 86
- اشاره 89
- هفت. قاعده لطف و غیبت امام 92
- امامت 250 ساله 99
- سخن پایانی 101
- اشاره 105
- اشاره 111
- چهارم. چالش های چشم گیر 113
- اشاره 116
- اشاره 117
- برهان عرفانی بر ضرورت انسان کامل 118
- تنوع استدلال بر ضرورت وجود انسان کامل 118
- دلیل دیگر بر لزوم انسان کامل 119
- تطبیق انسان کامل بر امام 121
- اشاره 123
- اشاره 124
- بیان اول: امام، تحقق بخش هدف خلقت 125
- بیان دوم: امام، واسطه پیدایش خلقت 126
- بیان سوم: امام، امان مردم 127
- اشاره 131
- اشاره 132
- آیه اول: همراهی با صادقین 132
- الف. آیات امامت 132
- اشاره 132
- اشاره 132
- دیدگاه مفسرین پیرامون آیه 134
- اشکالات 138
- اشاره 141
- اشاره 142
- دیدگاه مفسرین 143
- مصداق اولوا الامر 144
- اشاره 144
- 1. حاکمان و سلاطین 144
- 3. فرماندهان جنگی 146
- 4. اقامه کنندگان شعائر دینی 147
- 6. دو خلیفه اول و دوم (ابوبکر و عمر) 147
- 7. اجماع امت (اهل حلّ و عقد) 147
- 5. اصحاب پیامبر 147
- 8 . ائمه اهل بیت 148
- بیان چند روایت 149
- سؤالات و شبهات 151
- اشاره 157
- اشاره 158
- مصداق هادی 162
- اشاره 165
- اشاره 166
- بررسی و تبیین 168
- جایگاه امام 171
- امامِ نور، منصوبِ خدا 172
- اشاره 175
- اشاره 176
- اشاره 176
- 1. حدیث معرفت 176
- الف) علم و معرفت 177
- ج) امام حیّ و حاضر 178
- د) مرگ جاهلیت 178
- ب) عمومیت ازمانی و افرادی 178
- ه) حقیقت معرفت 179
- و) حدّ معرفت 180
- اشاره 183
- اشاره 184
- بحث اول: معنای ثقلین 187
- بحث سوم: کیستی اهل بیت 188
- بحث دوم: صحت و تواتر 188
- بحث چهارم: سنتی و عترتی 191
- الف) بقای قرآن و عترت 192
- ج) عصمت قرآن و عترت 192
- بحث پنجم: نکات حدیث 192
- ب) جامعیت در علم و معرفت 192
- ه) لزوم تمسک به قرآن و عترت 193
- د) هدایت مطلق در کتاب و عترت 193
- اشاره 195
- 4. حدیث سفینه 201
- 5. احادیث اضطرار به حجت 202
- اشاره 207
- مفهوم شناسی 209
- اشاره 209
- الف. عصمت 209
- دیدگاه شیعه 210
- منشأ عصمت 212
- مراتب عصمت 215
- انکار عصمت 216
- اشاره 218
- اشاره 219
- 1. برهان امتناع تسلسل 219
- بررسی اشکالات 220
- اشاره 227
- 3. حجیّت کلام امام 230
- 4. اعتماد مردم 230
- عصمت امام از منظر قرآن و روایات 231
- 1. آیه عهد 231
- 5. نقض غرض 231
- اشاره 236
- 3. همراهی با صادقین 240
- 5. حدیث ثقلین 241
- 7. مقام امامت 242
- 6. مقام حجیت 242
- اشاره 245
- راه تحقّق عصمت 246
- راز عصمت 247
- عصمت و اختیار 248
- اشاره 251
- اشاره 252
- محورهای اصلی علم امام 252
- علم امام از منظر قرآن 253
- اشاره 254
- دیدگاه زیدیه 254
- ضرورت علم امام و محدوده آن 254
- دیدگاه اهل سنت 255
- دیدگاه اسماعیلیه 255
- دیدگاه شیعه امامیه 256
- نوع و کیفیت علم امام 259
- اشاره 262
- اشاره 263
- گستره علوم اهل بیت 263
- منابع علوم امامان اهل بیت 267
- ازدیاد علم امام و ارادی بودن آن 270
- اشاره 272
- اشاره 273
- شیعه امامیه و افضلیت مطلق 273
- امامت مفضول قبیح است 274
- بررسی اشکالات 275
- قرآن و افضلیت امام 278
- اشاره 280
- اشاره 282
- ضرورت وجود مرجع دینی و علمی 282
- اهل سنت و نیازمندی به مرجعیت دینی 283
- دلایل قرآنی مرجعیت اهل بیت 284
- اشاره 294
- حدیث ثقلین 295
- اشاره 295
- حدیث سفینه 295
- حدیث امان 296
- اشاره 298
- ب. رهبری سیاسی جامعه 298
- 3. تکالیف اجتماعی 299
- 1. حفظ نظام اجتماعی مسلمانان 299
- اشاره 299
- 2. برقراری عدالت اجتماعی 299
- دیدگاه امامیه 299
- دیدگاه اهل سنت 300
- 4. اجرای حدود الهی 300
- اشاره 303
- اشاره 304
- انواع ولایت 305
- مراتب ولایت تکوینی 307
- اشاره 311
- اشاره 312
- الف) ولایت شرعی (در تشریع) 312
- ب) ولایت تشریعی 313
- ج) ولایت تکوینی 316
- تکیه گاه تصرف تکوینی 318
- اشاره 321
- اشاره 322
- انواع خلافت 322
- محدوده خلافت 323
- تذکّر 326
- سرّ خلافت 328
- تعیین خلیفه 329
- شرایط خلیفه 329
- استمرار خلافت 331
- اشاره 333
- دیدگاه امامیه (نص و انتصاب) 335
- دیدگاه اسماعیلیه 336
- دیدگاه زیدیه (نص و دعوت) 337
- اشاره 339
- استدلال شیعه امامیه بر لزوم نص در تعیین امام 339
- 1. صفات امام 339
- 2. سیره پیامبر 340
- 3. عدم مشروعیت روش انتخاب 342
- 4. امامت، خلافت از پیامبری 343
- 5. امامت، عهد الهی 343
- اشاره 346
- اشاره 347
- یک. شواهد تاریخی 348
- الف) عدم وجود نص 348
- اشاره 348
- سه. امامت و سایر فرایض 350
- اشاره 352
- اشاره 353
- یکم. وجود نصوص متعدد 353
- اشاره 353
- حدیث اول. حدیث منزلت 353
- حدیث دوم. حدیث دار 355
- حدیث چهارم. حدیث غدیر 356
- حدیث سوم. حدیث هدایت 356
- دوم. احتجاج به نصوص 361
- سوم. عدم امکان قیام علیه ابوبکر 363
- چهارم. امامت و سایر فرایض 364
- پنجم. قرائن و شواهد 364
- ب) رفتار صحابه 366
- ج) تعارض نصوص امامت 367
- الف) کتاب ها 376
- ب) مجلات 391
است: «وَ لَقَدْ ءَاتَینَا مُوسی الْکتَب وَ جَعَلْنَا مَعَهُ أَخَاهُ هَارُونَ وَزِیراً».(1)
خداوند در جای دیگر به یکی از مقامهای حضرت هارون اشاره روشن تری میکند و آن مقام خلافت و جانشینی اوست: «وَ قَالَ مُوسی لاَخِیهِ هَارُونَ اخْلُفْنی فی قَوْمِی وَ أَصلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سبِیلَ الْمُفْسِدِینَ».(2)
به راستی، وقتی این حدیث را با حدیث یوم الدار (یوم الانذار) که مربوط به دعوت اقوام بود کنار هم بگذاریم چه توضیحی برای آن میتوان گفت؟ آیا میتوان این مقام را فقط برای زمان جنگ تبوک دانست؟
به علاوه که پیامبر در موارد متعدد این منزلت را مطرح کرده است. قندوزی از احمد بن حنبل و موفق بن احمد از قول زید بن ابی أوفی نقل میکند که گفت: داخل شدم بر پیامبر در مسجدش و او بین اصحاب عقد اخوت برقرار کرد. علی علیه السلام گفت: بین اصحاب برادری برقرار کردی، ولی نسبت به من چنین نکردی. پس پیامبر فرمود: «قسم به کسی که مرا به نبوت مبعوث کرد تأخیر نینداختم تو را مگر برای خودم؛ فانک منی بمنزله هارون من موسی الا انه لانبی بعدی فانت اخی و وارثی».(3)
حدیث دوم. حدیث دار
محمد بن جریر طبری در کتاب تاریخ خود از حضرت علی علیه السلام نقل میکند که وقتی این آیه نازل شد: «وَ أنذر عشیرتک الاقربین»؛(4) پیامبر مرا خواند و از من خواست طعامی تهیه کنم و بنی عبدالمطلب را جمع کنم تا پیامبر با آنان صحبت کند، پس من چنین کردم. 40 نفر جمع شدند از جمله ابوطالب، حمزه، عباس، ابولهب. پس از طعام تا پیامبر خواست صحبت کند ابولهب با صحبت خود مجلس را متفرق کرد. پیامبر به من فرمود: فردا نیز چنین کن. پس روز دوم نیز طعام آماده کردم و آنها را دعوت نمودم. پس از غذا
1- «و ما به موسی کتاب (آسمانی) دادیم و برادرش هارون را یاور او قرار دادیم»؛ (فرقان/35).
2- «و موسی به برادرش هارون گفت: جانشین من در میان قومم باش و (آنها را ) اصلاح کن و از روش مفسدان پیروی منما»؛ (اعراف/ 142).
3- ینابیع الموده، ج1، ص159، ش31.
4- «و خویشاوندان نزدیکت را انذار کن»؛( شعراء/ 214).