- مقدمه ناشر 1
- اشاره 4
- ضرورت طرح بحث امامت 6
- تاریخچه بحث 7
- پیشینه بحث 8
- وجوب امامت 10
- امامت خاصه و عامه 12
- اشاره 14
- معنای لغوی 15
- امام و امامت 15
- اشاره 15
- کاربردهای واژه امام در قرآن 16
- معنای اصطلاحی 18
- تعریف امامت در بیان دانشمندان شیعه 18
- تحلیل و بررسی 20
- خلیفه و خلافت 27
- ولیّ و ولایت 28
- وصیّ و وصایت 29
- اشاره 33
- راز ختم نبوت 36
- اشاره 42
- اشاره 43
- اول. قاعده لطف 43
- اشاره 43
- تعریف قاعده لطف 44
- اقسام لطف، محصل و مقرب 46
- برهان لطف و حکمت الهی 47
- اشاره 50
- خاتمیت دین اسلام 51
- پیش فرض ها 51
- اشاره 51
- استمرار هدایت 51
- لزوم امتثال تکالیف 56
- انسان، زندگی اجتماعی و حکومت 57
- انسان، ویژگی ها و کج رفتاری های او 60
- اشاره 65
- اشاره 66
- تحلیل و بررسی 70
- تکمله 71
- ولایت خدا 74
- اشاره 77
- یک. نارسایی استدلال به سیره عقلائیه 78
- اشاره 78
- دو. تعدد امام 81
- سه. کفایت خبر از پیامبر (و بحث فترت) 81
- چهار. نصب الهی امام 84
- پنج. بدل داشتن امامت (عدم انحصار لطف در امام) 86
- اشاره 89
- هفت. قاعده لطف و غیبت امام 92
- امامت 250 ساله 99
- سخن پایانی 101
- اشاره 105
- اشاره 111
- چهارم. چالش های چشم گیر 113
- اشاره 116
- اشاره 117
- برهان عرفانی بر ضرورت انسان کامل 118
- تنوع استدلال بر ضرورت وجود انسان کامل 118
- دلیل دیگر بر لزوم انسان کامل 119
- تطبیق انسان کامل بر امام 121
- اشاره 123
- اشاره 124
- بیان اول: امام، تحقق بخش هدف خلقت 125
- بیان دوم: امام، واسطه پیدایش خلقت 126
- بیان سوم: امام، امان مردم 127
- اشاره 131
- آیه اول: همراهی با صادقین 132
- اشاره 132
- الف. آیات امامت 132
- اشاره 132
- اشاره 132
- دیدگاه مفسرین پیرامون آیه 134
- اشکالات 138
- اشاره 141
- اشاره 142
- دیدگاه مفسرین 143
- 1. حاکمان و سلاطین 144
- اشاره 144
- مصداق اولوا الامر 144
- 3. فرماندهان جنگی 146
- 6. دو خلیفه اول و دوم (ابوبکر و عمر) 147
- 4. اقامه کنندگان شعائر دینی 147
- 5. اصحاب پیامبر 147
- 7. اجماع امت (اهل حلّ و عقد) 147
- 8 . ائمه اهل بیت 148
- بیان چند روایت 149
- سؤالات و شبهات 151
- اشاره 157
- اشاره 158
- مصداق هادی 162
- اشاره 165
- اشاره 166
- بررسی و تبیین 168
- جایگاه امام 171
- امامِ نور، منصوبِ خدا 172
- اشاره 175
- اشاره 176
- اشاره 176
- 1. حدیث معرفت 176
- الف) علم و معرفت 177
- ب) عمومیت ازمانی و افرادی 178
- د) مرگ جاهلیت 178
- ج) امام حیّ و حاضر 178
- ه) حقیقت معرفت 179
- و) حدّ معرفت 180
- اشاره 183
- اشاره 184
- بحث اول: معنای ثقلین 187
- بحث دوم: صحت و تواتر 188
- بحث سوم: کیستی اهل بیت 188
- بحث چهارم: سنتی و عترتی 191
- ج) عصمت قرآن و عترت 192
- الف) بقای قرآن و عترت 192
- بحث پنجم: نکات حدیث 192
- ب) جامعیت در علم و معرفت 192
- ه) لزوم تمسک به قرآن و عترت 193
- د) هدایت مطلق در کتاب و عترت 193
- اشاره 195
- 4. حدیث سفینه 201
- 5. احادیث اضطرار به حجت 202
- اشاره 207
- اشاره 209
- الف. عصمت 209
- مفهوم شناسی 209
- دیدگاه شیعه 210
- منشأ عصمت 212
- مراتب عصمت 215
- انکار عصمت 216
- اشاره 218
- 1. برهان امتناع تسلسل 219
- اشاره 219
- بررسی اشکالات 220
- اشاره 227
- 3. حجیّت کلام امام 230
- 4. اعتماد مردم 230
- 1. آیه عهد 231
- عصمت امام از منظر قرآن و روایات 231
- 5. نقض غرض 231
- اشاره 236
- 3. همراهی با صادقین 240
- 5. حدیث ثقلین 241
- 7. مقام امامت 242
- 6. مقام حجیت 242
- اشاره 245
- راه تحقّق عصمت 246
- راز عصمت 247
- عصمت و اختیار 248
- اشاره 251
- اشاره 252
- محورهای اصلی علم امام 252
- علم امام از منظر قرآن 253
- دیدگاه زیدیه 254
- ضرورت علم امام و محدوده آن 254
- اشاره 254
- دیدگاه اهل سنت 255
- دیدگاه اسماعیلیه 255
- دیدگاه شیعه امامیه 256
- نوع و کیفیت علم امام 259
- اشاره 262
- اشاره 263
- گستره علوم اهل بیت 263
- منابع علوم امامان اهل بیت 267
- ازدیاد علم امام و ارادی بودن آن 270
- اشاره 272
- شیعه امامیه و افضلیت مطلق 273
- اشاره 273
- امامت مفضول قبیح است 274
- بررسی اشکالات 275
- قرآن و افضلیت امام 278
- اشاره 280
- اشاره 282
- ضرورت وجود مرجع دینی و علمی 282
- اهل سنت و نیازمندی به مرجعیت دینی 283
- دلایل قرآنی مرجعیت اهل بیت 284
- اشاره 294
- حدیث سفینه 295
- اشاره 295
- حدیث ثقلین 295
- حدیث امان 296
- ب. رهبری سیاسی جامعه 298
- اشاره 298
- 3. تکالیف اجتماعی 299
- اشاره 299
- دیدگاه امامیه 299
- 2. برقراری عدالت اجتماعی 299
- 1. حفظ نظام اجتماعی مسلمانان 299
- 4. اجرای حدود الهی 300
- دیدگاه اهل سنت 300
- اشاره 303
- اشاره 304
- انواع ولایت 305
- مراتب ولایت تکوینی 307
- اشاره 311
- الف) ولایت شرعی (در تشریع) 312
- اشاره 312
- ب) ولایت تشریعی 313
- ج) ولایت تکوینی 316
- تکیه گاه تصرف تکوینی 318
- اشاره 321
- انواع خلافت 322
- اشاره 322
- محدوده خلافت 323
- تذکّر 326
- سرّ خلافت 328
- شرایط خلیفه 329
- تعیین خلیفه 329
- استمرار خلافت 331
- اشاره 333
- دیدگاه امامیه (نص و انتصاب) 335
- دیدگاه اسماعیلیه 336
- دیدگاه زیدیه (نص و دعوت) 337
- اشاره 339
- 1. صفات امام 339
- استدلال شیعه امامیه بر لزوم نص در تعیین امام 339
- 2. سیره پیامبر 340
- 3. عدم مشروعیت روش انتخاب 342
- 4. امامت، خلافت از پیامبری 343
- 5. امامت، عهد الهی 343
- اشاره 346
- اشاره 347
- الف) عدم وجود نص 348
- یک. شواهد تاریخی 348
- اشاره 348
- سه. امامت و سایر فرایض 350
- اشاره 352
- اشاره 353
- یکم. وجود نصوص متعدد 353
- حدیث اول. حدیث منزلت 353
- اشاره 353
- حدیث دوم. حدیث دار 355
- حدیث چهارم. حدیث غدیر 356
- حدیث سوم. حدیث هدایت 356
- دوم. احتجاج به نصوص 361
- سوم. عدم امکان قیام علیه ابوبکر 363
- پنجم. قرائن و شواهد 364
- چهارم. امامت و سایر فرایض 364
- ب) رفتار صحابه 366
- ج) تعارض نصوص امامت 367
- الف) کتاب ها 376
- ب) مجلات 391
امر خلافت بی تفاوت بودند؟ و یا مسئله برای آنان در ابتدا روشن بود و مشکلی در مورد خلیفه پیامبر نداشتند؟
2. پذیرش ابتدایی و با رغبت حکم و نتیجه سقیفه از طرف سایر صحابه و عدم مخالفت آنان با محصول سقیفه، نه تنها دلیلی ندارد، بلکه بنابر شواهد تاریخی، عده ای از صحابه اعتراض کرده و بر ضدّ این حکم سخن گفتند و نصوص خلافت امام علی علیه السلام را بازگو کردند. این اعتراض ها علنی و در جمع مسلمانان و در مسجد النبی واقع شد.
در تاریخ ثبت شده است که برخی صحابه از جمله عباس عموی پیامبر، زبیر بن عوام، سعد بن عباده، امام علی بن ابی طالب، و بنی هاشم در ابتدا بیعت نکردند. سعد بن عباده که تا پایان عمر بیعت نکرد. امام علی علیه السلام و بنی هاشم نیز تا رحلت حضرت زهرا علیها السلام (برخی از مورخان اهل سنت تاریخ رحلت ایشان را شش ماه پس از رحلت پیامبر ذکر کرده اند) با ابوبکر بیعت نکردند.(1)
3. سکوت و عدم مخالفت با یک جریان لزوماً به معنای قبول آن نیست، بلکه می تواند به علت مصلحتی بالاتر و مهم تر باشد. کما اینکه امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام حفظ اسلام و رعایت مصلحت مسلمین را سزاورتر از مقابله و ستیز برای گرفتن حق خود، دیدند.
امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام فرمود:
لَقَدْ عَلِمْتُمْ أَنِّی أَحَقُّ النَّاسِ بِهَا مِنْ غَیرِی وَ وَ اللَّهِ لَأُسْلِمَنَّ مَا سَلِمَتْ أُمُورُ الْمُسْلِمِینَ وَ لَمْ یکنْ فِیهَا جَوْرٌ إِلَّا عَلَی خَاصَّهً الْتِمَاساً لِأَجْرِ ذَلِک وَ فَضْلِهِ وَ زُهْداً فِیمَا تَنَافَسْتُمُوهُ مِنْ زُخْرُفِهِ وَ زِبْرِجِه؛ همانا می دانید که سزاوارتر از دیگران به خلافت من هستم. سوگند به خدا! به آنچه انجام داده اید گردن می نهم، تا هنگامی که اوضاع مسلمین رو براه باشد، و از هم نپاشد، و جز من به دیگری ستم نشود، و پاداش این گذشت و سکوت و فضیلت را از خدا انتظار دارم.(2)
ج) تعارض نصوص امامت
برخی از متکلمان اهل سنت بر تعارض نصوص امامت امام علی علیه السلام (به گمان شیعه) با
1- تاریخ طبری، ج3، ص208؛ الکامل فی التاریخ، ج2، ص325؛ تاریخ یعقوبی، ج2، ص124.
2- نهج البلاغه، خ73، ص102.