- مقدمه 1
- اشاره 12
- مقام نوری اهل البیت علیهم السلام 14
- اولین مخلوق، آخرین پیامبر 17
- رابطه ی عالم با نور محمّدی صلی الله علیه و آله 22
- معجزه ی توحید 28
- اشاره 28
- غفلت از حقیقت آسمانی ائمه علیهم السلام 32
- مبانی معرفتی ولایت فقیه 35
- ثابتات زمانه 41
- راز مدارای طبیعت با بشر 42
- یک حقیقت با جلوات مختلف 51
- اشاره 51
- مظاهر مشیت الهی 54
- جایگاه واسطه ی فیض 57
- اسوه های قدسی 59
- اساسی ترین موضوع در امام شناسی 62
- جایگاه عرشی ائمه علیهم السلام 64
- اشاره 73
- آفات غفلت از جایگاه قدسی اهل البیت علیهم السلام 75
- معنی افضلیت رسول خدا صلی الله علیه و آله 80
- اشاره 89
- جایگاه حقیقت محمدی صلی الله علیه و آله 90
- برتری محبین ائمه علیهم السلام از ملائکه 96
- ائمه علیهم السلام و تعلیم ملائکه 102
- اشاره 104
- برکات عقل پرورش یافته 107
- اهل البیت علیهم السلام و تعلیم توحید به ملائکه 109
- نظر به توحید از طریق ائمه علیهم السلام 111
- ائمه علیهم السلام؛ مظهر کبریایی حق 114
- رجوع به توحید از طریق ائمه علیهم السلام 117
- اشاره 123
- نحوه ی وسعت نور اهل البیت علیهم السلام در هستی 127
- شرط قبولی عمل 132
- اشاره 138
- سجده ی ملائکه به اهل البیت علیهم السلام 139
- تفاوت نگاه ملائکه با نگاه شیطان 143
- اهل البیت علیهم السلام جنبه آرمانی ملائکه 145
- مبنای رعایت حقوق انسان ها 152
- رابطه های نوری 154
- اشاره 154
- تفاوت مقام نوری اهل البیت علیهم السلام با مرتبه ی نفس ناطقه شان 158
- توحید انسان کامل 166
- اشاره 170
- چگونگی نظر به حضرت جبرائیل علیه السلام 171
- اشاره 184
- قواعد قلب و غیب 184
- چگونگی بهشت پیروان رسول خدا صلی الله علیه و آله 186
- موانع سرعت به سوی بهشت 189
- غایت خلقت بهشت 194
- اشاره 194
- غایت خلقت جهنم 196
- کرامتِ اهل البیت علیهم السلام 199
- معنی ثواب خدا برای شیعیان 201
- اشاره 205
- راز کرامت انسان ها 206
- راه نجات از غرب زدگی 214
- بهترین شرایط دین داری 219
- اشاره 219
- پایدارترین سخن 223
- وظیفه ی ائمه علیهم السلام نسبت به خود و خلق 228
- اشاره 232
- موانع ظهور کلمه ی حق 234
- هدایت افکار عمومی 237
- راز امیدواری به آینده 239
خزینه دار وحی الهی «وَ سَدَنَهُ غَیْبِ اللَّهِ» حاجب و دربان و رابط بین شما و خدا مائیم. «وَ نَحْنُ مَعْدِنُ التَّنْزِیلِ وَ مَعْنَی التَّأْوِیلِ» معدن تنزیل آیات الهی و معنی تأویل و به اصل برگرداندن آیات خدا مائیم.
ثابتات زمانه
بشریت برای یافتن حقیقت به کجا می خواهد رجوع کند؟ بنده واقعاً تعجب می کنم چطور یک عده ای می خواهند به حقایق عالم غیب متصل بشوند، بدون این که معتقد باشند کسانی باید باشند که معدن تنزیل عالم غیب هستند در حالی که همین طور که هر تری باید به عین تری ختم شود، تأویلِ هر تنزیلی باید به کسی ختم بشود که معدن تنزیل و معنی تأویل است و اصل هر آیه و سوره را می شناسد «وَ فِی أَبْیَاتِنَا هَبَطَ جَبْرَئِیلُ» و در خانه های ما جبرائیل نازل می شود. «وَ نَحْنُ مَحَالُّ قُدْسِ اللَّهِ وَ نَحْنُ مَصَابِیحُ الحِکْمَهِ وَ نَحْنُ مَفَاتِیحُ الرَّحْمَهِ» مائیم مکان های حلول قدس خداوند و مائیم چراغ های حکمت و کلید های رحمت. «وَ نَحْنُ یَنَابِیعُ النِّعْمَهِ وَ نَحْنُ شَرَفُ الْأُمَّهِ» و چشمه های نعمت و شرف امت مائیم «وَ نَحْنُ سَادَهُ الْأَئِمَّهِ» رهبری و سیادت مسئولان و پیشوایان جامعه بر عهده ی ما است.
«وَ نَحْنُ نَوَامِیسُ الْعَصْرِ» مائیم صاحبان سرّ خدا در زمانه. نوامیس یعنی ثابتات یعنی حقایق پایدار. می فرمایند: در هر عصر و زمانه ای آن چیزی که نمی لرزد و پایدار می ماند و تحت تأثیر روزمرّگی ها از اصول عدول نمی کند، مائیم. جامعه های غیر الهی، امروز یک حرف می زنند و فردا حرف دیگر. چون نوامیس هستی را نمی شناسند، با توجه به این امر