پاسداران وحی صفحه 229

روزی بیش نگذشت که آن چه گفته بودند. اتفاق افتاد و ما خود دیدیم که میثم تمّار بر درِ خانه عمرو بن حریث، به دار آویخته شد و همین طور، سر حبیب را، که با حسین علیه السلام کشته شده بود، آوردند و در کوفه چرخانیدند.(1)

بنی هاشم از شهادت امام حسین علیه السلام آگاه بودند

محمّد حنفیه، در مدینه بود در حالی که وضو می ساخت، شنید، امام حسین علیه السلام با اهل بیتِ خود راهیِ عراق شده است، سخت گریست، به گونه ای که صدای قطره های اشکش، که در ظرف آب می ریخت، به گوش می رسید.(2)

جابر به روایت امام محمّد باقر علیه السلام می گوید:

لَمَّا هَمَّ الحُسَینُ علیه السلام بِالشُّخُوصِ مِنَ الْمَدِینَهِ اقْبَلَتْ نِسَاءُ بَنِی عَبْدِالْمُطَّلِبْ فَاجْتَمَعْنَ لِلنّیَاحَهِ حَتّی مَشی فِیهِنَّ الحُسَیْنُ علیه السلام، فَقَالَ انْشِدُکُنَّ اللّهَ انْ تُبْدِیْنَ هذَا الاَمْرَ مَعْصِیَهً للّهِ وَلِرَسُولِهِ، فَقَالَتْ لَهُ نِسَاءُ بَنِی عَبْدِالمُطَّلِبْ: فَلِمَنْ نَسْتَبْقِی النِّیَاحَهَ وَالْبُکَاءَ فَهُوَ عِنْدِنَا کَیَومٍ ماتَ فِیهِ رَسُولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله وَعَلِیٌّ وَفَاطِمَهُ وَرُقِیَّهٌ وَزَیْنَبُ وَاُمَّ کُلْثُومَ.(3)

آن گاه که امام حسین علیه السلام آهنگ بیرون شدن از مدینه کرد زنانِ فرزندان عبدالمطلب گِردِ هم جمع آمده، محفلی را برای سوگواری و گریستن بر ایشان فراهم ساختند. امام حسین علیه السلام به جمع ایشان در آمد و فرمود: ای زنان فرزندان عبدالمطلب، شما را به خدا سوگند، از این که [با سوگواری تان] این راز را آشکار سازید؛ چرا

1- (1) . اختیارُ معرفه الرِّجال، المعروف به رجال الکشی، ص 151.
2- (2) . تاریخ طبری، ج 4، ص 297.
3- (3) . کامل الزیارات، ص 103؛ بحار الانوار، ج 45، ص 88.