امامت پژوهی: بررسی دیدگاه امامیه٫ معتزله و اشاعره صفحه 150

خداوند با فرستادن پیامبران و کتب آسمانی، اتمام حجت می کند، تا مبادا در قیامت و هنگام حساب رسی بگویند: ما نمی دانستیم؛ اگر کسی را می فرستادی و راه هدایت را به ما نشان می داد، به راه هدایت می رفتیم. قرآن کریم بر این حقیقت که خداوند با فرستادن پیامبران، اتمام حجت می کند، تصریح می نماید: «پیامبرانی بشارت دهنده و بیم کننده، تا مردمان پس از فرستادن پیامبران، حجتی نداشته باشند».(1)

اینک پس از بیان دو برهان یاد شده، می گوییم: همین «هدایت عمومی» و «اتمام حجت» که فرستادن پیامبران را ایجاب می کند، عینا اقتضا دارد که پس از درگذشت پیامبر صلی الله علیه و آله کسی که در اوصاف کمال، مانند او باشد، به جای وی گماشته شود تا مردم، معارف دین را از او گرفته و در موارد حیرت و اختلاف، به او مراجعه نمایند؛ در غیر این صورت، لازم می آید که خداوند، مردمان را پس از پیامبر صلی الله علیه و آله به حال خود رها کند و آنان را از نعمت هدایت، محروم و از وجود حجت، بی بهره سازد.(2)

7. نیاز شرع به مفسّر

از دیگر دلایل اثبات ضرورت عقلی امامت، برهان لزوم مفسِّر و مبیّن برای احکام و معارف اسلامی است که بر چهار مقدمه استوار است:

الف. نبی اکرم صلی الله علیه و آله، خاتم پیامبران است و احکام ایشان، برای همیشه باقی خواهد ماند.

ب. قرآن کریم، معجزه جاویدان نبی اکرم صلی الله علیه و آله است و برای همیشه، پرتوافشان رهپویان طریق سعادت و کمال خواهد بود.

ج. آیات قرآن کریم، نیازمند تبیین و توضیح است و یکی از وظایف رسول اکرم صلی الله علیه و آله نیز همین بود.

د. بدون تردید، در حیات رسول اکرم صلی الله علیه و آله تبیین احکام و معارف اسلامی و تفسیر و