امامت پژوهی: بررسی دیدگاه امامیه٫ معتزله و اشاعره صفحه 214

6. تابع و پیرو(1): ﴿فَتَکُونَ لِلشَّیْطَانِ وَلِیّاً﴾.(2)

7. حلیف(3): ﴿وَلَمْ یَکُن لَّهُ وَلِیٌّ مِّنَ الذُّلَّ﴾.(4)

8. اولی به تدبیر(5): ﴿إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ﴾، ﴿فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِیُّ﴾.(6)

9. دوست و صدیق (خلیل)(7): ﴿فَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ أَوْلِیَاء﴾.(8)

10. سید و مولی(9): ﴿أَنتَ وَلِیِّی فِی الدُّنُیَا وَالآخِرَی﴾.(10)

11. وصی و وکیل(11): ﴿فَلْیُمْلِلْ وَلِیُّهُ بِالْعَدْلِ﴾.(12)

12. ولی نعمت(13): در شعر هم آمده است:

ز شکر وی آن نعمت افزون شود ولی نعمتی بیش از این چون بود

و در جای دیگر آمده است:

ای ولی نعمت احرار و عبید منعم و مکرم دهقان و عمید

13. بنده.(14)

14. کارگزار.(15)

15. شریک: ﴿وَلَمْ یَکُن لَّهُ وَلِیٌّ﴾.(16)

1- . فخر رازی، التفسیر الکبیر، ج21، ص226.
2- . مریم/ 45.
3- . شیخ طوسی، التبیان، ج6، ص534.
4- . اسراء/ 111.
5- . همان، ج9، ص256.
6- . شوری/ 9.
7- . نظام الدین نیشابوری، غرائب القرآن، ج1، ص361.
8- . نساء/ 89.
9- . ثعالبی، الجواهر الحسان؛ بیضاوی، تفسیر بیضاوی، ج2، ص622؛ ابن قتیبه، غرائب القرآن، ص100.
10- . یوسف/ 101.
11- . ثعالبی، الجواهر الحسان، ج1، ص221؛ بیضاوی، تفسیر بیضاوی، ج2، ص282.
12- . بقره/ 282.
13- . شعرانی، نثر طوبی، ج2، ص578 -580؛ بهاءالدین خرمشاهی، دانشنامه قرآن، ج2، ص2324-2327؛ محمدباقر محقق، اسماء و صفات الهی در قرآن، ج2، ص1462.
14- . همان.
15- . همان.
16- . اسراء/ 111.