امامت پژوهی: بررسی دیدگاه امامیه٫ معتزله و اشاعره صفحه 325

4. ابورافع: سیوطی در الدرّ المنثور،(1) روایتی از طریق ابورافع نقل می کند که آیه مذکور، در حق علی علیه السلام نازل شده است.

5. امیرالمؤمنین علی علیه السلام: حاکم حسکانی در شواهد التنزیل،(2) ابن کثیر در تفسیرش،(3) سیوطی در الحاوی للفتاوی(4) و الدرّ المنثور(5) و حاکم نیشابوری در معرفی علوم الحدیث،(6) هر کدام روایتی را از طریق امیرالمؤمنین علی علیه السلام نقل می کنند که آیه مذکور، در حق خود او نازل شده است.

6. انس: حاکم حسکانی در شواهد التنزیل،(7) دو روایت نسبت به نزول آیه مورد بحث، در حق علی علیه السلام از طریق انس نقل می کند.

7. جابر بن عبداللّه انصاری: حاکم حسکانی در شواهد التنزیل از طریق جابر نقل می کند که آیه مذکور، در حق علی علیه السلام نازل شده است.

8. سلمی بن کهیل: جلال الدین سیوطی در الدرّ المنثور(8) و الحاوی للفتاوی(9) روایتی را از طریق سلمی بن کهیل نقل می کند که آیه مذکور، در حق علی علیه السلام نازل شده است. سیوطی در کتاب الحاوی للفتاوی، باب السؤال فی المسجد، پنج روایت را از پنج طریق در این باره نقل می کند و بعد از نقل این روایات می گوید: این پنج روایت نسبت به نزول آیه (مورد بحث)، همدیگر را تأیید می کنند که تصدق دادن سائل در مسجد، جایز است؛ زیرا این تصدّق در مسجد از علی علیه السلام صادر شده و خداوند در این باره آیه نازل فرمود.

1- . سیوطی، الدرّ المنثور، ج2، ص294.
2- . حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ج1، ص226.
3- . تفسیر ابن کثیر، ج2، ص71.
4- . سیوطی، الحاوی للفتاوی، ص98.
5- . سیوطی، الدرّ المنثور، ج2، ص293.
6- . محمد حاکم نیشابوری، معرفی علوم الحدیث، ص102.
7- . حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ج1، ص213- 215.
8- . سیوطی، الدرّ المنثور، ج2، ص293.
9- . سیوطی، الحاوی للفتاوی، ص89.