امامت پژوهی: بررسی دیدگاه امامیه٫ معتزله و اشاعره صفحه 331

اعتراض مردم علیه خلیفه سوم و چگونگی قتل خلیفه می پردازیم.

1. در سقیفه چه گذشت؟

رسول خدا صلی الله علیه و آله در آن بیماری که از دنیا رفت، به دست خویش، پرچم فرماندهی سپاهی را برای شرکت در جنگ، به دست اسامی بن زید فرزند آزاد کرده خود که جوانی نورس بود، داد و وی را به فرماندهی لشکری از مهاجر و انصار که میانشان ابوبکر و عمر و ابوعبیده جراح و سعد بن ابی وقاص دیده می شدند، گمارد و اسامه هم در جرف اردو زد.(1)

چون رسول خدا صلی الله علیه و آله از خرده گیری آنان در فرماندهی اسامه باخبر شد، به خشم آمد و بر فراز منبر، بر شایستگی اسامه در چنین سمتی صحّه گذاشت و خرده گیران هم به اردوگاه بازگشتند. بعد از این واقعه بود که بیماری پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله شدّت یافت. اسامه به خدمتش رسید و او را وداع گفت و حضرتش نیز فرمان حرکت ایشان را صادر فرمود و بر آن تأکید کرد. امّا همین که در روز دوشنبه آماده حرکت شدند، به آنها خبر رسید که پیغمبر صلی الله علیه و آله در حال احتضار است. این بود که به مدینه بازگشتند و در خانه پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله گرداگرد بسترش جمع شدند. در این جا بود که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: کاغذی حاضر کنید تا دستوری بنویسم که بعد از من به گمراهی نیفتید.(2)

امّا عمر در میان آن جمع گفت: درد بر رسول خدا صلی الله علیه و آله چیره شده است. شما کتاب خدا را که دارید، همان کتاب خدا ما را کافی است! و چون سر و صدا و اعتراض و درشت گویی به یکدیگر بالا گرفت، پیغمبر خطاب به آنها فرمود: از