امامت پژوهی: بررسی دیدگاه امامیه٫ معتزله و اشاعره صفحه 84

2. محمد بن فضیل از امام رضا علیه السلام روایت می کند:

به آن حضرت عرض کردم: آیا هرگز زمین، بدون امام خواهد ماند؟ فرمود: نه، عرض کردم: از امام صادق علیه السلام برای ما روایت شده که زمین، بدون امام نخواهد ماند، مگر این که خداوند بر اهل زمین، خشم گیرد - یا بر بندگانش خشم گیرد- پس آن حضرت فرمود: باقی نمی ماند [زمین بدون امام و اگر بماند] در این هنگام، حتما فرومی ریزد.(1)

3. وشاء گوید:

از امام رضا علیه السلام پرسیدم: آیا ممکن است زمین، بدون امام بماند؟ فرمود: نه، گفتم: برای ما روایت شده که زمین، بدون امام نمی ماند، مگر این که خدای عزّوجل بر بندگانش خشم گیرد، فرمود: بدون امام، نمی ماند و اگر چنین شود، زمین فرومی ریزد.(2)

4. امام باقر علیه السلام می فرماید:

اگر زمین، لحظه ای از امام خالی بماند، اهل خود را خواهد برد؛ چون دریایی که با موجش، اهلش را مضطرب و بی قرار سازد، در موج اضطراب افتد.(3)

5. یکی از محدثان بزرگ اهل سنّت به نام ابراهیم جوینی شافعی، حدیثی را به سند منتهی به حضرت زین العابدین علیه السلام روایت کرده که در ضمن آن، حضرت می فرماید:

ماییم حافظ اهل زمین؛ چنان که ستارگان، حافظ اهل آسمانند. ماییم که به واسطه ما، خدا آسمان را نگاه می دارد و به واسطه ما زمین را نگاه می دارد از این که بر اهلش مضطرب گردد و به واسطه ما باران را نازل می کند و نشر رحمت می نماید و برکتهای زمین را بیرون می آورد و اگر آنچه در زمین است، از ما نبود، زمین، اهل خود را فرومی برد.(4)

1- . همان.
2- . همان، ص199.
3- . همان.
4- . ابراهیم بن محمد جوینی خراسانی، فرائد السمطین، ج1، ص45.