عقیق ولایت صفحه 1

مقدمه

امروزه، افرادی از بی نیازی عقل بشر از وحی و کتاب آسمانی سخن می گویند. آنان معتقدند در عصر عقلانیت به سر می برند و جوامع بشری از دوران طفولیت عقل و سردرگمی خارج شده است؛ به گونه ای که دیگر هیچ حادثه ای از حیطه عقل تیزچنگ بشر خارج نیست. در نتیجه، این بلوغ و کمال عقلانیت جایی برای وحی و تعالیم آسمانی باقی نمی گذارد.

دیری نپایید که این ادعای مغرورانه و غیرعلمی با نقد اندیشمندان دینی جهان روبه رو گشت. آنان، وابستگی عقل به شریعت و ادیان الهی را اقتضای ذاتی عقل و خردمندی بشر برشمرده اند و بر این باورند که این وابستگی، حتی عقل یا عقولی را در خدمت بشر و منافع عمومی ملت ها قرار می دهد که در مکتب وحی و تعالیم آسمانی پیامبران تربیت شده و ملاک عدل و قسط را از آسمان دریافت کرده باشد.

عقل منهای وحی، سیری زمینی و مادی پیدا می کند، درحالی که ماهیت عقل، آسمانی است و با تعالیم پیامبران می تواند سیر حقیقی و