ولایت در اندیشه سیاسی اسلام صفحه 20

او باشد.(1)

همه مخلوقات به دلیل نیاز ذاتی، توان رفع نقایص و سوق به کمال و استقلال را ندارند و نیازمند ربّ هستند؛ ربّی که غنی کامل باشد و چنین ربّی، تنها حق تعالی است. حق تعالی، ربوبیت خویش را یا با اراده تکوینی انجام می دهد یا با اراده تشریعی و انزال دین. حق تعالی در هر دو نوع ربوبیت خویش، واحد است.

پنج _ عدالت

پنج _ عدالت

خدای متعال، عادل است، به این معنا که هر کار او به جای خود است و هر ذی حقی را به حق می رساند. در فعل او نه افراط راه دارد و نه تفریط و نه ظلم و نه قبیح:

«تَمَّتْ کَلِمَهُ رَبِّکَ صِدقا وَ عَدْلاً؛ کلام پروردگارت با صدق و عدل به سر آمد». (انعام: 115)

همچنین در قرآن است که:

یا أیّها الإنسانُ ما غَرَّکَ بِربّک الکریم ألّذی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ. (انفطار:6 و7)

ای انسان، چه چیز تو را به پروردگار کریمت مغرور ساخته است؟ همان که تو را آفرید، سپس سامانت داد، آن گاه از افراط و تفریط به دورت ساخت.

شش _ حکمت

شش _ حکمت

حق تعالی، حکیم است؛ یعنی هر فعلش، استوار، پایدار و سزاوار است و هر گونه سستی، بی پایگی و هر آنچه سزاوار نیست، در فعل او ناممکن است.

«وَ اللّهُ علیمٌ حکیمٌ؛ و خداوند دانای حکیم است». (نساء: 26)

«أَفَحَسِبْتُمْ أنّما خَلَقناکُمْ عَبَثا؛ آیا گمان می برید که شما را بیهوده آفریدیم؟». (مؤمنون: 115)