امام شناسی صفحه 1

بسم الله الرحمن الرحیم

{الیَومَ أَکمَلتُ لَکُم دینَکُم وَأَتمَمتُ عَلَیکُم نِعمَتی وَرَضیتُ لَکُمُ الإِسلامَ دینًا}؛(1) امامت کمال دین و تکمیل کننده نعمت هاست که ثمره آن اسلام ناب و مورد پسند خداوند تبارک و تعالی است.

امامت والاترین و برترین مقام جهان هستی است که فوق آن درجه ومقامی قابل تصور نیست.

مقام والای امامت را تنها چهارده نفر عهده دار شدند: حضرت ابراهیم (علیه السلام) ، خاتم الانبیاء محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) و ائمه اثنی عشر (علیهم السلام) ، از امیرالمؤمنین (علیه السلام) تا خاتم الاوصیاء حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) .

حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) نیز با وجودی که نه پیامبر بودند، نه امام، اما دارای ولایت کلیه بوده و تمام شؤون نبوت و امامت را دارا بودند. به همین دلیل مفتخر به القابی معنادار چون «ام ابیها»، «ام الائمه» و «حجت الله علی الحجج» و... شدند.

به لطف الهی مباحث امام شناسی سالیانی است که در حوزه علمیه قم به صورت رسمی آغاز شده که منشا اثرات و برکات فراوانی بوده است. اما با توجه به بیداری شیعی در سطح جهان از یک سو و هجمه های گسترده معاندان بر علیه مکتب اهل بیت (علیهم السلام) از سوی دیگر، لزوم صدر نشینی مباحث امامت