امام شناسی صفحه 17

قال امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) : قُرِنَت الحکمهُ بالعصمه؛(1)

حکمت با عصمت قرین و همراه است.

مرحوم آقا جمال خوانساری (رحمه الله علیه) در توضیح این حدیث می نویسد:

حکمت همان علم صحیح و راست است و معنای حدیث آن است که شخص حکیم و صاحب حکمت، عصمتی به دست می آورد که مرتکب گناه و معصیت نخواهد شد.(2)

موارد دیگری که می تواند به عنوان منشأ و سبب عصمت مطرح گردد عبارتند از: ایمان قوی و یقین کامل، تلازم دائمی با قرآن و توفیق و مدد الهی.(3)

دیدگاه علمای شیعه پیرامون عصمت

علمای شیعه همواره پیرامون عصمت، اهمیت، ضرورت و مراتب آن، آثار ارزشمندی را تألیف کرده اند و یا در میان آثار کلامی، تفسیری و فقهی و اصولی خود به تناسب به موضوع عصمت اشاره نموده یا مقالات مستقلی را تدوین نموده اند. به عنوان نمونه به برخی از این نظرات ارزشمند اشاره می شود:

شیخ مفید (رحمه الله علیه) در تعریف عصمت می فرماید:

عصمت لطفی است از ناحیه خداوند متعال به طوری که معصوم را از انجام هر گناه و معصیت و ترک طاعت باز می دارد. هر چند قدرت انجام آن را داشته باشد.(4)

1- . غرر الحکم و درر الکلم، ص 497.
2- . شرح غرر الحکم، آقا جمال الدین خوانساری، ج 4، ص 493.
3- . مراجعه کنید: بحارالانوار،ج 25، ص 194.
4- . النکت الاعتقادیهً، ص 37.