امام شناسی صفحه 183

ناگاه دیدم امام هادی (علیه السلام) سوار بر اسب وارد شدند، همه حاضران به احترام او از جا برخاستند و در طرف چپ و راست ایستاده و به تماشای سیمای ایشان پرداختند. همین که چشمم به چهره امام هادی (علیه السلام) افتاد محبتش در قلبم جای گرفت. نزد خود دعا می کردم و از خدا می خواستم وجود او را از شرّ متوکّل حفظ کند. امام هادی (علیه السلام) در حالی که به یال اسب خود می نگریستند و به سمت چپ و راست توجهی نداشتند جلو آمد و هنگامی که مقابل من رسیدند رو به من کردند و فرمودند: خداوند دعای تو را به اجابت رسانید. بدان که عمر تو طولانی می شود و اموال و فرزندانت زیاد می گردند.

از هیبت و شکوه امام هادی (علیه السلام) لرزه بر اندام من افتاد. و زمانی از این ماجرا گذشت تا به اصفهان بازگشتم و پس از گذشت ایام، صاحب ثروت فراوان و ده فرزند شدم و اکنون عمرم به هفتاد رسیده است و معتقد به امامت امام هادی (علیه السلام) (شیعه) شدم. چرا که او از افکار پنهان من آگاه بود (و سخنش درباره من صحیح) و دعایش مستجاب شد.(1)

2. قضاوت های اهل بیت (علیهم السلام)

اشاره

قضاوت های شگفت آور اهل بیت (علیهم السلام) که عقول ناقص بشر را در حلّ معادلات مختلف به شگفتی و اعجاب وا می دارد و گذشت زمان قضاوت صحیح و عادلانه آن بزرگواران را به نمایش می گذارد تا آن جا که مورد قبول و پذیرش تمام ادیان و مکاتب قرار می گیرد. نمونه ای از این قضاوت ها مطرح