امام شناسی صفحه 184

می شود:

قضاوتی زیبا در پرتو عصمت

در زمان حکومت امیرالمؤمنین (علیه السلام) دو نفر در مکانی نشسته بودند که غذایی میل کنند، یک نفر از آن ها پنج قرص نان در سفره گذاشت و دیگری هم سه قرص نان در سفره گذاشت، در این حال شخص سومی از راه رسید و سلام کرد، آن دو نفر او را دعوت به غذا نمودند، آن شخص میهمان نشست و همراه آنها غذا را میل نمود، پس از صرف غذا از کنار آن دو نفر برخاست و هشت درهم در سفره آنان گذاشت و رفت. آن دو نفر بر سر تقسیم هشت درهم دچار اختلاف و نزاع شدید شدند. صاحب سه نان گفت: عدالت آن است که هشت درهم را به طور مساوی بین خود تقسیم کنیم، اما صاحب پنج نان می گفت؛ پنج درهم سهم من است چون پنج نان داشتم و سهم تو تنها سه درهم است، زیرا سه نان در سفره گذاشتی! داوری و قضاوت را نزد امیرالمؤمنین (علیه السلام) بردند. حضرت علی (علیه السلام) فرمودند: بهتر آن است که مصالحه کنید و صلاح نیست در امور پست و بی ارزش با هم دشمنی کنید.

صاحب سه نان گفت: من راضی نمی شوم تا به حق قضاوت کنید!

امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: اگر به حق قضاوت کنم بیش از یک درهم به تو نخواهد رسید و سهم رفیق تو هفت درهم خواهد شد.

آن مرد گفت: سبحان الله! چگونه چنین چیزی ممکن است؟