امام شناسی صفحه 19

انبیاء الهی به چشم می خورد.

برخی از آنان قائل به عصمت انبیاء الهی هستند، امّا فرشتگان و جانشینان انبیاء را معصوم ندانسته بلکه جائز الخطاء، حتی اهل گناهان کبیره می دانند! برخی دیگر قائل به عصمت انبیاء آن هم تنها در کبائر بوده و برخی دیگر انبیاء را تنها از هنگام بلوغ و برخی دیگر از هنگام نبوت معصوم می دانند، اما برخی دیگر از علمای اهل سنت به طور کلّی منکر عصمت انبیاء شده اند.(1)

نمونه ای از نظریات علمای اهل سنت بیان می شود:(2)

عصمت مطلق

زرقانی یکی از علمای بزرگ فرقه مالکیه در شرح خود بر کتاب موطأ مالک می نویسد:

بر اساس قول صحیح، پیامبر (صلی الله علیه و آله) پس از نبوت و پیش از آن از گناهان کبیره و صغیره، عمداً و سهواً، در ظاهر و باطن، خفا و آشکار، در حالت جدّی و شوخی، خشنودی و غضب معصوم است. چگونه معصوم نباشد در حالی که همه صحابه، بر تبعیت از او در تأسی به او در تمام افعالش اجماع دارند.(3)

عصمت در امور اختیاری

فخر رازی عصمت مطلق را قبول نداشته و ارتکاب معاصی را برای انبیاء جایز می داند و می نویسد:

انبیاء در زمان نبوت از گناهان کبیره و

1- . آموزش عقائد، ص 237.
2- . مراجعه کنید: به کتاب جواهر الکلام فی معرفهً الامامهً والامام، ج 2.
3- . شرح الزرقانی، ج 7، ص 327.