امام شناسی صفحه 252

کرد.

بنابراین خطا و لغزش آدم در بهشت (که عالم تکلیف) نبوده صورت گرفته است نه بر روی زمین.

و اما قوله عزوجل فی یونس (علیه السلام)

و اما تفسیر سخن خداوند در مورد حضرت یونس در قرآن که فرمود: {وَذَا النّونِ إذ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنّ أَن لَن نّقدِرَ عَلَیهِ}(1) - این است که حضرت یونس یقین کرد که خدا، روزی را بر او سخت نمی گیرد و «ظن» در این آیه به معنای «استیقن ان الله لن یضیق علیه رزقه». شاهد بر این مطلب که «ظن» به معنای «یقین» است؛ این آیه است: {وَأَمّا إِذَا مَا ابتَلاَهُ فَقَدَرَ عَلَیهِ رِزقَهُ فَیَقُولُ رَبّی أَهَانَنِ}(2) و اما هنگامی که او را بیازماید و روزی را بر او سخت گیرد، می گوید: پروردگارم مرا خوار و زبون کرد و اگر آیه «فظن ان لن نقدر علیه» را این گونه معنا کنیم که: یونس گمان کرد خدا بر او قادر و توانا نیست، کفر یونس ثابت می شود!

و اما قوله عزوجلّ فی یوسف (علیه السلام)

و اما تفسیر سخن خداوند متعال در مورد حضرت یوسف که فرمود: {وَلَقَد هَمّت بِهِ وَهَمّ بِهَا}(3) این است که زلیخا قصد معصیت نمود و یوسف هم قصد کشتن او را نمود و خداوند متعال او را از سوء نظر زلیخا (فحشاء) و نظر خود (قتل زلیخا) منصرف نمود و شاهد بر این مطلب همان سخن خداوند متعال در قرآن است که فرمود: {کَذلِکَ لِنَصرِفَ عَنهُ السّوءَ وَالفَحشَاءَ}(4) یعنی قتل و زنا.

1- . انبیاء/ 87 .
2- . فجر/ 16 .
3- . یوسف/ 24 .
4- . همان .