امام شناسی صفحه 276

خداوندا خطاها جامه ی خواری در بر من نموده و دوری از تو بر من پوشش بیچارگی افکنده است و جنایت بزرگ من قلبم را به سمت مرگ کشانده!!!

دعای امام موسی بن جعفر (علیه السلام)

ربّ عصیتک بلسانی ولو شئت وبعزتک لا خرستنی وعصیتک ببصری ولو شئت وعزّتک لاکمهتنی وعصیتک بسمعی ولو شئت وعزّتک لاصممتنی وعصیتک بیدی ولو شئت وعزّتک لکنعتنی وعصیتک برجلی ولو شئت وعزّتک لجذمتنی؛(1)

خدایا با زبانم تو را نافرمانی کردم و به عزت خودت سوگند که اگر می خواستی زبانم را می گرفتی و با چشمانم گناه کردم و اگر تو می خواستی به عزّتت سوگند که می توانستی مرا نابینا کنی و با گوشم تو را نافرمانی نمودم و اگر می خواستی به عزت خودت سوگند می توانستی مرا گنگ سازی، و با دستم تو را نافرمانی کردم که اگر می خواستی به عزّتت سوگند می توانستی مرا علیل سازی و با پاهای خود گناه کردم که اگر می خواستی به عزّتت سوگند می توانستی مرا فلج سازی.

دلیل این تضرع و استغفارها چیست؟

اشاره

وقتی انسان کمالات ائمه اطهار (علیهم السلام) و عصمت آنان را - که با صدها دلیل نقلی و عقلی ثابت شده است - می نگرد و این جملات را می بیند، سپس آنها را با افراد معمولی مقایسه می کند که هر روز گناهان زیادی مرتکب می شوند و هیچ نگرانی و ترسی ندارند، سؤالی پیش می آید که با وجود عصمت اهل بیت (علیهم السلام) دلیل این همه تضرع و استغفار و اعتراف به گناه آن هم از امام معصوم (علیهم السلام) چه می تواند باشد!؟